«Ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης εἶπον· Κύριε, θέλεις εἴπωμεν πῦρ καταβῆναι ἀπὸ οὐρανοῦ καὶ ἀναλῶσαι αὐτούς, ὡς καὶ Ἠλίας ἐποίησε; στραφείς δὲ ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ εἶπεν· οὐκ οἴ-δατε ποίου πνεύματος ἐστε ὑμεῖς· ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε ψυχάς ἀνθρώπων ἀπολέσαι, ἀλλὰ σῶ-σαι» (Λκ. 9, 54-56). Καὶ ἐμᾶς μᾶς ἀφορᾶ αὐτό. Εἴμαστε ἕτοιμοι πολλὲς φορὲς νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κατεβάση φωτιὰ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ νὰ κάψει τοὺς διῶκτες μας ἤ αὐτοὺς πού μᾶς ἐχθρεύονται. Ἔτσι δείχνουμε ὅτι ἀκόμα καὶ ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ πολλὲς φορὲς δὲν καταλαβαίνουμε ποίου πνεύματος εἴμαστε. Δὲν εἶναι αὐτὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ. Πρέπει νὰ λυπόμαστε τοὺς δυστυχισμένους συνανθρώπους μας, νὰ τοὺς θρηνοῦμε διότι χάνεται ἡ ψυχή τους. Πρέπει νὰ παρακαλᾶμε τὸν Θεὸ νὰ τοὺς φωτίσει καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσει στὸν σωστὸ δρόμο. Ἂν ἔτσι θὰ ἐνεργοῦμε, ἂν θὰ συμπονοῦμε τοὺς συναδέλφους μας ποὺ χάνονται στὴν ἀπιστία τους καὶ δὲν θὰ ζητᾶμε γι' αὐτοὺς κατάρα, τότε ὁ Κύριος θὰ μᾶς εὐλογήσει. Θὰ μᾶς εὐλογήσει διότι αὐτὸ θὰ σημαίνει ὅτι καταλάβαμε ποίου πνεύματος πρέπει νὰ εἴμαστε· τῆς ἀγάπης, τῆς εὐσπλαχνίας, τῆς συμπόνιας, τῆς πραότητας καὶ τοῦ ἐλέους. Ἂν θὰ τὸ καταλάβουμε καὶ θὰ ἀποκτήσουμε γνήσιο χριστιανικὸ πνεῦμα τότε ποτὲ δὲν θὰ τολμήσουμε νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ στείλει φωτιὰ ἀκόμα καὶ σ' ἐκείνους ποὺ βρίζουν καὶ περιγελοῦν τὸ ὄνομά του. Ἄς ἀφήσουμε τὴν κρίση στὸν Θεό, τὸν Ἕνα καὶ Μοναδικὸ Δίκαιο Κριτή. Ἐμεῖς ἂς θυμόμαστε ὅτι δὲν ἔχουμε κανένα δικαίωμα νὰ κρίνουμε καὶ νὰ κατακρίνουμε τοὺς ἄλλους διότι οἱ ἴδιοι μας εἴμαστε ἄξιοι τιμωρίας. Καὶ ἀφοῦ τὸ ξέρουμε νὰ μὴν ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τιμωρηθοῦν οἱ ἄπιστοι, ἀλλὰ νὰ ἀφεθοῦν οἱ δικές μας ἁμαρτίες. Ἀμήν. (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ») |
Σελίδες
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψετε το σχόλιο σας εδώ: