Σκέψεις από το Ευαγγέλιο της Κυριακής (Ματθαίου θ΄ 9-13: η κλήση του αποστόλου Ματθαίου)

 Σκληρός φοροεισπράκτορας, άδικος κι εκμεταλλευτής ήταν ο απόστολος κι ευαγγελιστής Ματθαίος που τιμούμε σήμερα. Άραγε τι τον έκανε να περιφρονήσει ένα κατά τα άλλα προσοδοφόρο επάγγελμα,για να ακολουθήσει τον Κύριο; Γιατί και την άδικη δουλειά να κρατήσει και να ακολουθεί τον Σωτήρα, σίγουρα δεν το έκανε όπως συχνά μερικοί άνθρωποι συμβιβαζόμενοι, βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες, συνεχίζουν την αδικία και σκανδαλίζουν ψυχές. Όμως καθαρές ψυχές θέλει κοντά Του ο Χριστός! Καλό ξεκαθάρισμα σε όλους μας, ιδιαίτερα τώρα στην αρχή της νηστείας του 40ημερου των Χριστουγέννων!

Σκέψεις από το Ευαγγέλιο της Κυριακής (Λουκά η΄41-56 : η ανάσταση της κόρης του Ιαείρου και η θεραπεία της αιμοροούσης)

 

«Οὐκ ἀπέθανεν ἀλλὰ καθεύδει»είπε ο Κύριος στους έκπληκτους συγγενείς της 12χρονης κόρης του αρχισυνάγωγου Ιαείρου. Ήταν βέβαιοι εκείνοι ότι πέθανε, γι΄ αυτό και περιγελούσαν τον Χριστό όπως γράφει το ευαγγέλιο. Τελικά την ανέστησε! Μήπως κι εμείς, παρόλο που λέμε ότι πιστεύουμε στον αναστάντα Κύριο και την μετά θάνατον αιώνια ζωή, συχνά απελπιζόμαστε μπροστά στον θάνατο και στην πράξη τον θεωρούμε αληθινή ταφόπλακα της ζωής μας.  «Φάγωμεν, πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκωμεν» είναι η φιλοσοφία της ζωής πολλών σήμερα,που οδηγεί στον φρικτό πνευματικό θάνατο! Πότε επιτέλους θα δώσουμε τα ηνία της ζωής μας στον Κύριο της ζωής και του θανάτου; «Ἐμοὶ τὸ ζῆν Χριστός καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος» όπως τό έγραψε ενθουσιασμένος ο απόστολος Παύλος.

 

   Σκέψεις από το ευαγγέλιο της Κυριακής (Λουκά ιστ΄ 19-31: ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος).

  Υπομονή.. Ανοχή.. Ταπείνωση.. Σιωπή.. Εμπιστοσύνη στο έλεος και την αγάπη του Θεού!! Όλα αυτά τα είχε ο πτωχός Λάζαρος της σημερινής ευαγγελικής παραβολής! Τα έχουμε ανάγκη όλοι μας! Για να τα καταφέρουμε στη ζωή! Για να χαιρόμαστε πραγματικά! Για να είμαστε αληθινά δυνατοί και όχι οι αδύναμοι της κοινωνίας! 

 Σκέψεις από το ευαγγέλιο της Κυριακής (Λουκά η΄ 27-39: η θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών)

...." ἀπῆλθεν καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς." Αυτό έκανε ο θεραπευμένος από τον Κύριο δαιμονισμένος του σημερινού ευαγγελίου! Πλημμυρισμένος από την αγάπη και την ζωογόνο Θεία Χάρη, ξεχύθηκε στις γειτονιές της κωμόπολης των Γαδαρηνών, περιγράφοντας το πρόσφατο και μοναδικό αφήγημα της ζωής του! Ιεραπόστολος ασυγκράτητος γεμάτος θαυμαστό βίωμα σωτηρίας! Κι ο Αγ. Δημήτριος που εορτάζουμε σήμερα, το ίδιο έκανε, νέος ακόμη ως επίσημος αξιωματούχος, συζητώντας κι εξηγώντας τις αλήθειες της πίστεως σε πολλούς νέους της εποχής του, εκεί στην Χαλκευτή Στοά της Θεσσαλονίκης τον 3ο αιώνα μ. Χ. Εμείς άραγε δεν έχουμε νιώσει τα θεραπευτικά Δώρα του Θεού στη ζωή μας; Έχουμε μέσα μας κι εμείς όπως εκείνοι τότε την ιερή επιθυμία της μετάδοσης και διάδοσης της πίστεως μας; πολύ περισσότερο από την ορμή που μας διακατέχει όταν θέλουμε να διαδώσουμε ένα πολύ χαρούμενο νέο ή μια εκπληκτική και μοναδική εμπειρία;