Ἀφοῦ δέχθηκε καταιγισμὸ ἐπιθέσεων στὴν πρώτη του παρέμβαση τοῦ περασμένου Ὀκτωβρίου γιὰ τὸν χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ὁ Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀρχιμανδρίτης Βασίλειος Ἰβηρίτης (Γοντικάκης), ...
παρενέβη καὶ πάλι μὲ κείμενο πνοῆς, ποὺ εἶδε τὸ φῶς τὸν περασμένο Ἰανουάριο.
παρενέβη καὶ πάλι μὲ κείμενο πνοῆς, ποὺ εἶδε τὸ φῶς τὸν περασμένο Ἰανουάριο.
Μὲ τὸ νέο κείμενό του ὁ σεβαστὸς Προηγούμενος ἀπευθύνεται ἀδιακρίτως πρὸς ὅλους τοὺς θεολόγους καὶ τοποθετεῖ τὸ περιεχόμενο καὶ τὸν τρόπο διδασκαλίας τοῦ μαθήματος ἐκεῖ ποὺ πραγματικὰ ὀφείλει νὰ εἶναι: Νὰ βλέπει τὸ παιδὶ ἔτσι ὅπως εἶναι, «ἀετὸ τοῦ πνεύματος», καὶ ὄχι «σὰν πουλερικό, γιὰ τὸ κοτέτσι τοῦ συστήματος».
Ἐλάχιστα ἀποσπάσματα παραθέτουμε στὴ συνέχεια ἀπὸ τὸ ἐξαιρετικὸ αὐτὸ κείμενο, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἀποτελέσει ἄριστο ὁδηγὸ γιὰ τὴ συγγραφὴ ὁποιουδήποτε Νέου Προγράμματος Σπουδῶν. Ἰδοὺ τί γράφει ὁ Ἁγιορείτης Προηγούμενος:
«Δὲν ἀσχολοῦμαι ἁπλῶς μὲ τὸ φαινόμενο θρησκεία. Δὲν ἔχω μπροστά μου σπουδαστὲς θρησκειολογικῶν ἀπασχολήσεων.
Ἀλλὰ ἔχω εὐαίσθητα πλάσματα ποὺ θέλουν νὰ ζήσουν.
Ὀφείλω νὰ τοὺς προσφέρω τὴν κατάλληλη τροφὴ γιὰ νὰ ἀναπτυχθοῦν καὶ τὰ παιχνίδια γιὰ νὰ παίξουν. Δὲν τοὺς ἐκθέτω ὅ,τι κυκλοφορεῖ στὴ θρησκευτικὴ ἀγορὰ γιὰ νὰ διαλέξουν μόνα τους. Ἀπομακρύνω ὅλα τὰ αἰχμηρὰ ἀντικείμενα γιὰ νὰ μὴν κοποῦν παίζοντας, καὶ ὅλα τὰ φάρμακα γιὰ νὰ μὴ δηλητηριαστοῦν δοκιμάζοντας...
Συμπερασματικά: Μὲ τὴν ὀρθόδοξη ἐμπειρία καὶ ζωή, τὸ ὁμολογιακὸ μάθημα εἶναι ἀνοικτὸ καὶ ἀπεριόριστο. Τὸ ἀνοικτὸ ἀνθρωπίνως εἶναι τὸ κλειστὸ καὶ ἀνυπόφορο...
Θρησκευτικὰ γιὰ ὅλους εἶναι ἡ ἔκπληξι τῆς ἀγάπης, τῆς ταπεινώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ποὺ θεώνει τὸν ἄνθρωπο. Θρησκευτικὰ γιὰ κανένα, ἡ βάναυση ἐπέμβασι τοῦ ἀνθρώπου πάνω στὸν ἄνθρωπο».
Καὶ καταλήγει τὸ ἐμπνευσμένο κείμενο τοῦ Προηγουμένου π. Βασιλείου μὲ τὰ ἑξῆς: «Ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὶς εὐαίσθητες ψυ χές, ὅπου γῆς, ποὺ πονοῦν καὶ διψοῦν τὴν ἀλήθεια τῆς ἐλευθερίας· καὶ ἀπὸ σεβασμὸ πρὸς αὐτοὺς ποὺ πολτοποιήθηκαν – καὶ πολτοποιοῦνται – ἀπὸ τοὺς ὁλοκληρωτισμοὺς τοῦ ψεύδους, εἶναι καλὸ νὰ σεβαστοῦμε τὴν ἁγιότητα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου ὅπως τὴν ἔπλασε ὁ Θεός».
