ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΓΟΝΕΩΝ "Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ"

Λεωφόρος Σοφοκλῆ Βενιζέλου 130 Τ.Κ. 163 45 Ἡλιούπολη
Τηλέφωνο: 2109927961



Ἡ Γ.Ε. Χ. Α. εἶναι Πανελλήνιο Σωματεῑο μέ 60 τμήματα στίς περισσότερες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καί στίς Συνοικίες τῆς περιοχῆς Ἀθηνῶν. Σκοπός της εἶναι ἡ τόνωσις τοῦ θρησκευτικοῦ φρονήματος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ἡ ἐνίσχυσις τοῦ θεσμοῦ τῆς Οἰκογενείας ὅπως αὐτός διαμορφώθηκε κάτω ἀπό τήν ἐπίδραση τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας. ὡς φορέα καί θεματοφύλακα τῶν Χριστιανικῶν καί Ἐθνικῶν παραδόσεων.

Γραφεῖα κεντρικοῦ: ὁδός Μαυρομιχάλη 32 (106 80) Ἀθήνα

Τηλ. & Fax: 210-3638793 E-mail: gexaathens@yahoo.gr

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

“Ποιος το περίμενε;…” ( η συγκλονιστική, αληθινὴ ιστορία ενός πρώην ναρκομανή)


Δν φαντάζονταν ο χωριανοί του τί ψυχ κρυβόταν σ' να «χαμένο κορμί». Εχαν τ χειρότερη δέα γι τν «χαμένο», τν «λεεινό», τν ναρκομαν χωριανό τους. π πολ νέος παγιδεύτηκε στ ναρκωτικά, κόμα κα ρωίνη φθασε ν παίρνει. Κι ταν πρτα να καλ παι δί, κα γις κα θλητικός. Τί ν γίνει μως; Δν εχε θεμέλια. Ξεριζωμένο παιδ διαλυμένης οκογένειας. Εχε μως μι μάνα ρωίδα, θρησκευτική, πιστή, πο σο πονεμένη κα ταλαιπωρημένη κι ν ταν, εχε πάντα τν καλό της τρόπο πρς τ παιδιά της, μαζ κα τ χρυσ συμβουλή της.

χ, ν τηροσε τ συμβουλή της Γιάννης, ν κολουθοσε τ φωτειν παράδειγμά της, δν θά 'φθανε στ οκτρ κατάντημα… Νά μως πο πλάνος κόσμος μ τ μύρια παραδείγματά του, μ τς δολερς ματαιότητές του τν ξεγέλασε ν γευθε κα τ ναρκωτικά.

Κα
τ ναρκωτικά, ταν αχμαλωτίζουν  τ θύμα τους, δν τ φήνουν εκολα. Σν μ πλοκάμια χταποδιο κολλνε, τν σφίγγουν, το πομυζον, το φαιρον κα κανότητες κα λη του τν νθρωπι κα μαζεύουν στ νο κα τν ψυχ λα τ ποθέματα τς πονηρις, τς ψευτις κα τς κακίας.

καημένος Γιάννης εχε κανότητες ν προκόψει, μ μ τ ναρκωτικ μεινε νεπρόκοπος. βλεπε τν θλιότητά του κα κανε προσπάθειες ν λευτερωθε. μως πάνω π εκοσι χρόνια μενε σκλάβος τους. Κατάντησε κι δολος τν συγχωριανν του κα κάνοντας μικροεργασίες κα ψευτομεροκάματα κάτι λίγο κέρδιζε, γι ν το τ ρπάξουν μως τ παιτητικ ναρκωτικά.

Μέσα
μως σ' ατ τ συμφορ τς φθορς μενε μέσα του κάτι πολύτιμο σύλητο κόμα. Φαίνεται, τ παράδειγμα, ο συμβουλές, τ δάκρυα, ο προσευχς τς μάνας του τ κάλυπταν, τ φύλαγαν σν σποράκι γεμάτο ζω πο περίμενε κα πάσχιζε μέσα σ' κείνη τν ξεραλα ν γίνει κι ατ ζωνταν βλαστάρι πο θ νθίσει κα θ καρπίσει. Μέσα σ' ατ κρύβονταν κάποια πομεινάρια καλοσύνης, νθρωπις, μις μυστικς χνοελπίδας στν Θεό, κάποιας λξης πρς τν  Χριστό, κάποιας χνς νοσταλγίας γι τν ληθιν οράνια Πατρίδα.

Μὰ μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια σκλαβιᾶς μποροῦσε νὰ ἔρθει ἡ λευτεριά; ἡ ἐκπληκτική, ἡ ριζικὴ ἀλλαγή; Ὁ «ξοφλημένος» Γιάννης δὲν τό 'βαλε κάτω, γιατὶ τὸν συνόδευε ἡ προσευχὴ τῆς μάνας του, τὸν παρακολουθοῦσε ἀόρατα τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ! Ὄνειρό του νὰ γίνει κι αὐτὸς σωστὸς ἄνθρωπος.

Ζήτησε βοηθὸ στὴ ζωή του μιὰ χωριανή, ποὺ κι ἐκείνη στ' ἄδολα χρόνια τὰ παιδικὰ ἦταν τόσο εὐγενικὴ καὶ καλοσυνάτη, ὅμως τόσο πληγωμένη ἀπὸ τὸ χωρισμὸ τῶν γονιῶν της, τόσο ἀποδυναμωμένη στὴν κρίσιμη ἡλικία τῆς νεότητας. Ὁ πονηρὸς κόσμος τὴν ξεγέλασε νὰ βρεῖ παρηγοριὰ στὰ ναρκωτικά· ὅμως κι αὐτὴ ὅταν μπερδεύτηκε, δὲν συμβιβάστηκε μὲ τοὺς δυνάστες της, ζητοῦσε τὴν ἀπελευθέρωσή της.

Συμφώνησαν νὰ κάνουν οἰκογένεια καὶ μάλιστα ὄχι μὲ ψεύτικο «πολιτικὸ γάμο» ἀλλὰ μὲ τὸ ἱερὸ Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.

Μέσα σ' αὐτὸ τὸ λιμάνι τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς θ' ἀγωνίζονταν τὸν ἀγώνα τῆς ἐλευθερίας. Ἔτσι καὶ ἔγινε. Στὴ νέα τους ζωή, ποὺ ξεκίνησε μὲ τὴν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ἑλένη, ποὺ συχνά – πυκνὰ θερμοπαρακαλοῦσε τὴν Παναγία τὴν Ἐλευθερώτρια, κατόρθωσε νὰ ἀπελευθερωθεῖ ὁριστικὰ ἀπὸ τὰ ναρκωτικά. Ὁ σύζυγός της, ὁ Γιάννης, ποὺ εἶχε μακρὰ θητεία σ' αὐτά, δυσκολευόταν πολύ· ἂν καὶ τὸ ἐπιθυμοῦσε νὰ λευτερωθεῖ. Κατέφυγε γιὰ ἀπεξάρτηση στὸν Ο.ΚΑ.ΝΑ. τῆς γειτονικῆς μεγαλουπόλεως. Ἐκεῖ μέσα μαζὶ μ' ἕνα σύνολο 99 ὁμοιοπαθῶν του κέρδιζε σιγά-σιγὰ τὴν ἐλευθερία του.

Τοὺς ἐπισκεπτόταν μιὰ φορὰ τὴν ἑβδομάδα ὁ συμπονετικὸς π. Ἐλπίδιος, ποὺ εἶναι καὶ ἱερέας τοῦ πανεπιστημιακοῦ Νοσοκομείου τῆς πόλεως. Ἔργο του καθημερινὸ εἶναι νὰ ἁρπάζει ἐξουθενωμένες ψυχὲς ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ διαβόλου, νὰ τὶς φτερώνει καὶ νὰ τὶς δίνει στὸν Θεό!

Ὁ Γιάννης μὲ εἰλικρίνεια καὶ ξαναζωντανεμένη πίστη καταφεύγει στὸν π. Ἐλπίδιο γιὰ σωτηρία. Καὶ λοιπόν, ἐλευθερώθηκε σύντομα μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὁ Γιάννης! Αὐτός, ἡ Ἑλένη καὶ ἡ κόρη τους Εὐαγγελία, ὀνομασμένη πρὸς χάριν τῆς μακαρίτισσας γιαγιᾶς της Εὐαγγελίας, στὴν ὁ ποία χρωστοῦσε πολλὴ εὐγνωμοσύνη ὁ γιός της, ἀποτελοῦν τώρα μιὰ εὐλογημένη οἰκογένεια.

Παρὰ τὴν καλὴ ἀλλαγή του οἱ συγχωριανοί του δὲν τὸν ἐμπιστεύονταν καὶ χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουν τὸν ἀδικοῦσαν καὶ τὸν ἀπωθοῦσαν στὸ περιθώριο. Τί μαρτύριο κι αὐτό. Ζητοῦσε ἐργασία, κι ἄλλοι τὸν ἔδιωχναν κι ἄλλοι τὸν ἀγγάρευαν μὲ λίγη ἀμοιβή.

Ὁ Γιάννης ἔπαιρνε συχνὰ τὸ δρόμο μὲ τὸ μηχανάκι του καὶ κατέφευγε στὴ γειτονικὴ πόλη, στὸν ἐφημέριο τοῦ Νοσοκομείου, γιὰ νὰ παρηγορηθεῖ καὶ νὰ πάρει δυνάμεις, ἀλλὰ καὶ γιὰ νά… δώσει χρήματα, ἀπὸ τὰ ἐλάχιστα κέρδη του, γιὰ πιὸ φτωχοὺς ἀπ' αὐτόν! Καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη του στὸν Θεὸ ἦταν αὐξημένη. Ἔλεγε στὸν π. Ἐλπίδιο: «Πόσο καλὸς εἶναι ὁ Θεός! Τί εἶδε σὲ μένα καὶ μὲ λευτέρωσε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μου καὶ τὰ ναρκωτικὰ καὶ μοῦ ἔδωσε μιὰ τόσο καλὴ σύζυγο καὶ μιὰ τόσο καλὴ κόρη; Μὲ ἀξιώνει ἀκόμα νὰ ζῶ καινούργια ζωὴ καὶ νὰ βρίσκομαι κοντά Του!».

Πέρασαν ἕξι χρόνια ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσή του. Ἐνῶ φαινόταν πεντάγερος, μιὰ παράξενη δύσπνοια ἄρχισε νὰ τὸν παιδεύει. Διαπιστώθηκε καρκίνος στοὺς πνεύμονες. Ἀτάραχος ἀνακοίνωσε τὸ νέο στὸν π. Ἐλπίδιο προσθέτοντας: «Ὁ Θεὸς μὲ ἀγάπησε πολὺ περισσότερο ἀπ' ὅ,τι νόμιζα».

Νοσηλευόμενος στὸ Νοσοκομεῖο καὶ γνωρίζοντας ὅτι εἶναι πολὺ κοντὰ τὸ τέλος του, κοινωνοῦσε μὲ συγκίνηση καὶ συνοχὴ κάθε δυὸ μέρες. Ἡ ἐξομολόγησή του ἦταν συχνή. Ἔλεγε στὸν Πνευματικό του:

«Θέλω νὰ ξελαμπικάρω τὴν ψυχή μου, γιατί πῶς θὰ δῶ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ;». Ἔμεινε νοσηλευόμενος ἕνα περίπου μήνα· κάθε μέρα χειροτέρευε. Ἡ συσκευὴ ποὺ τοῦ ἔδινε ὀξυγόνο δούλευε στὸ φούλ. Ἔβγαζε γιὰ ἕνα δευτερόλεπτο τὴ μάσκα γιὰ νὰ κοινωνήσει, κι ἀμέσως τὴ φοροῦσε.

Κάθε μέρα δόξαζε τὸν Θεὸ μὲ τὴν καρδιά του μέσα στὸ φοβερὸ ἀγώνα του. Ταχύπνοια ἔντονη, ἀϋπνία διαρκής, μὲ δυσκολία κοιμόταν ἐλάχιστα λεπτά. Πόνοι στὸ σῶμα, τὰ χέρια πρησμένα, τὰ μάτια διαρκῶς προσηλωμένα στὴν ἀπέναν τι εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Πονολύτριας. Ἔλεγε στὴ γυναίκα του: «Αὐτή – ἡ Παναγία – εἶναι ἡ μητέρα μας καὶ Αὐτὴ θὰ μᾶς ὑποδεχθεῖ».

Λίγο πρὶν πέσει σὲ κῶμα, κοινώνησε μὲ καθαρότατο μυαλό. Καὶ μετὰ πρόσθεσε:

«Παππούλη, τὴν εὐχή σου. Νὰ μὲ συγχωρέσει ὁ Θεός. Εὐχαριστῶ γιὰ ὅ,τι ἔκανες γιὰ μένα καὶ τὴν οἰκογένειά μου».

Αὐτὸς ἦταν ὁ Γιάννης, ποὺ τὰ χρόνια τῆς μετανοίας του ζοῦσε μιὰ πεντακάθαρη ζωὴ ἀπὸ ὅλες τὶς ἀπόψεις.

Ὁ «χαμένος» βρέθηκε καὶ εἶναι τώρα ἀσφαλισμένος στὸν Παράδεισο.

(περιοδικό ο Σωτήρ, τεύχος 2075, 15 Οκτωβρίου  2013)


Προβολή άρθρου...