Το περασμένο Σάββατο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ.κ. Χρυσόστόμος, δημοσίευσε το παρακάτω κείμενο σχετικά με τα όσα θλιβερά ζούμε εδώ και αρκετές ημέρες:
«Ο ΟΣΙΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ «ΠΑΡΩΝ»!
ΕΛΠΙΔΑ
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΥΜΦΟΡΑ!
Εχθές έξι Αυγούστου το βραδάκι δόθηκε αρμοδίως η εντολή να εκκενωθεί και το Νέο Προκόπιο Ευβοίας, αφού η φωτιά αχόρταγη και ορμητική κατέβαινε από τα βορειότερα προς Μαντούδι και Προκόπι…
Ασθενοφόρα
και λεωφορεία μετέφεραν τον κόσμο και όσους πολλούς ξεσπιτωμένους φιλοξενούσε ο
Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος στον Ξενώνα Του, στο Ιερό Προσκύνημα….
Τότε, με
θεία προφανώς φώτιση, δόθηκε σύσταση στον Πρωθιερέα του Ι. Προσκυνήματος,
Πρωτοπρεσβύτερο π. Νικόλαο Βερνέζο και τον Προϊστάμενο του Ενοριακού Ι. Ναού,
Οικονόμο π. Δημήτριο Πατεράκη, να φορέσουν πετραχήλι και να λιτανεύσουν στο
χωριό τις ιερές Εικόνες του Οσίου Ιωάννου και των αγίων της Ενορίας
Κωνσταντίνου και Ελένης, παρακαλούντες για την Άνωθεν βοήθεια!
Τους
ακολούθησαν και οι ελάχιστοι άνδρες που είχαν απομείνει για να παλαίψουν με το
πύρινο θηρίο…
Έγινε η
λιτάνευση και τα ξημερώματα, γύρω στις 05:00, ένα σύννεφο φάνηκε πάνω από το
Προκόπι και, ώ του θαύματος!, άρχισε να βρέχει!!! Σεβασμιώτατε, είπαν την ίδια
ώρα κλαίγοντας από συγκίνηση στο τηλέφωνο και οι δύο ευλαβέστατοι Ιερείς,
Βρέχει! Βρέχει! Στο Προκόπι βρέχει!!! Το Προκόπι μέχρι τούτη την ώρα είναι
ανέπαφο, ο αγώνας των ανθρώπων στα πέριξ και πιο πάνω συνεχίζεται…
Εμείς,
προς δόξαν Θεού το ανακοινώνουμε, δίχως κανένα σχόλιο, μα και για να πάρουμε
όλοι μας θάρρος, αφού μαζί μας συναγωνίζονται οι Άγιοί μας…. Ο Όσιος Ιωάννης,
μάλιστα, από τότε που ήταν στην Καππαδοκία, έχει και προσωπική εμπειρία της
φωτιάς…. Την ένοιωσε στο αδιαλώβητο ιερό του σώμα, το οποίο και πάλι διεφυλάχθη
άφθαρτο!»
Εδώ τελειώνει ο Σεβασμιώτατος το
κείμενό του.
Ζούμε, εδώ και αρκετές ημέρες, μια
συμφορά από τις φωτιές που κατακαίνε όλη την Ελλάδα. Η συμφορά αυτή, ήλθε να
προστεθεί στην ταλαιπωρία μας από τον πολυήμερο ισχυρό καύσωνα. Και αυτά, την
ίδια στιγμή, που η αρρώστια, που μας ταλαιπωρεί εδώ και δύο σχεδόν χρόνια, και
έχει πάρει από κοντά μας χιλιάδες συνανθρώπους μας, δείχνει και πάλι τα δόντια της.
Τα κρούσματα και οι νεκροί αυξάνουν. Τα νέα δεν είναι καθόλου αισιόδοξα. Μας
λένε ότι όλοι, εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι κολλάμε και μεταδίδουμε το ίδιο!
Η διαφορά, μας λένε, είναι ότι, όσοι εμβολιαστούν θα περάσουν την αρρώστια πιο
ελαφριά.
Και καθώς σκέπτεται κανείς όλα αυτά
έρχεται στο νου το πρώτο τροπάριο της Μεγάλης παράκλησης που ψάλαμε απόψε:
Των λυπηρών επαγωγαί χειμάζουσι την
ταπεινήν μου ψυχήν, και συμφορών νέφη, την εμήν καλύπτουσι, καρδίαν
Θεονύμφευτε· αλλ' η φως τετοκυία, το θείον και προαιώνιον, λάμψον μοι το φως το
χαρμόσυνον.
Κύματα θλίψεων, που φτάνουν το ένα
μετά το άλλο, ταλαιπωρούν την ταπεινή ψυχή μου και σύννεφα από συμφορές, καλύπτουν
την καρδιά μου και έχει σκοτεινιάσει, σαν τον αττικό ουρανό αυτές τις μέρες.
Αλλά Εσύ Παναγία μου, νύμφη του Θεού, που γέννησες το φως το θείο και
προαιώνιο, λάμψε στην ψυχή μου το φως, που φέρνει χαρά.
Αυτό το κείμενο γραμμένο, εδώ και
πολλούς αιώνες, εκφράζει, την διάθεση της καρδιάς όλων των πιστών Νεοελλήνων
του Αυγούστου του 2021.
Και ενώ το ψέλνουμε αυτό, μέρα παρά
μέρα αυτή την ευλογημένη περίοδο του 15Αυγουστου, η Παναγία απαντά και μας
δίνει αυτό το φως που ζητάμε!
Το θαύμα στο Προκόπι το περιγράψαμε με
τα λόγια του Ποιμενάρχου της πληγωμένης Εύβοιας.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, συγκλονιστήκαμε
όσοι αγαπάμε την Εκκλησία, με το θαύμα που έγινε στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαβίδ,
στην Εύβοια πάλι, όταν οι φλόγες έγλειψαν, αλλά δεν έκαναν ζημιά, στο
Μοναστήρι.
Την Κυριακή, κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο
ένα βιντεάκι, με το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας στη λίμνη του Μαραθώνα, που,
ενώ η φωτιά το κύκλωσε, άρα αποκλείεται να είχαν μείνει εκεί πυροσβέστες, έχει
μείνει κάτασπρο! Όχι απλά ανέπαφο, κάτασπρο!! Γύρω του μαυρίλα, και σε μια
μικρή περίμετρο γύρω από το εκκλησάκι, ακόμα και τα ξερά χόρτα, δεν έπαθαν
τίποτα!
Θα γίνιε κουραστικό αν αναφέρουμε κι
άλλα γιατί μοιάζουν ίδια! Ο Θεός μας είναι ολοζώντανος! Τα θαύματα, αυτές τις
μέρες της συμφοράς, ήταν ατέλειωτα! Και όλα, έχουν να κάνουν με Ναούς, ακόμα
και προσκυνητάρια σε σχήμα Ναού, που τα έζωσαν οι φλόγες, και έμειναν απείρακτα,
σαν τους τρεις παίδες, που διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη!
Μια διευκρίνιση. Το ότι έγιναν αυτά τα
θαύματα αυτές τις ημέρες, δεν σημαίνει ότι θα γίνονται συνέχεια, ή ότι οι Ναοί
μας ως κτήρια είναι άτρωτοι, από τις φυσικές καταστροφές. Μια βόλτα στη
σεισμόπληκτη Σάμο, θα μας πείσει για αυτό. Όμως ο Θεός, αυτές τις ημέρες που η
φωτιά καταστρέφει τα πάντα, θέλησε να μας στείλει κάποιο μήνυμα. Το λάβαμε;
Αυτές τις ημέρες ειδικά, ο Θεός μας
φωνάζει: Όλος ο κόσμος καίγεται από την αμαρτία! Γυρίστε στην Εκκλησία να
σωθείτε! Ο Θεανθρώπινος οργανισμός που λέγεται Εκκλησία ΔΕΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ! ΔΕΝ
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ! ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ! Γυρίστε στην Εκκλησία αν θέλετε να σωθείτε!
Αυτό είναι το φως, που λάμπει από την Παναγία μας, όταν της το ζητάμε με πίστη!
Θέλουμε να γλυτώσουμε από τις φωτιές;
Θέλουμε να γλυτώσουμε από τον κορωνοϊό και κάθε αρρώστια; Θέλουμε αν γλυτώσουμε
από τα όσα οι θεωρίες συνομωσίας, μας σφυρίζουν στα αφτιά καθημερινά, και μας
γεμίζουν τρόμο; Πίσω στην Εκκλησία μας! Όχι οι άλλοι! Εμείς! Εγώ! Να
κάνω αυτοκριτική και να δω: Έχω μετάνοια για τις αμαρτίες μου; Όταν ετοιμάζομαι
να πάω στον Πνευματικό μου, τί σκέπτομαι να του πω; Τα προβλήματα υγείας; Για
τη νύφη μου, που ….. Για τα παιδιά μου που με στενοχωρούν; Για το σύζυγο ή τη
σύζυγο ή … για τις καθημερινές
περιπτώσεις που εγώ πληγώνω με τις αμαρτίες μου και προδίδω, την αγάπη
του Χριστού μας προς εμένα προσωπικά; Ανακρίνω αυστηρά τον εαυτό μου για να δω
τα λάθη μου ή χαίρομαι να λέω ότι, ναι
ü δεν
έκλεψα,
ü δεν
σκότωσα,
ü ανάβω
τακτικά κεράκι στην Εκκλησία,
ü διαβάζω
καθημερινά την Παράκληση,
ü έβαλα
κάτι και στο δίσκο που βγήκε χθες για το Φιλόπτωχο στην Ενορία μου,
άρα, είμαι καλός άνθρωπος, θα πάω και στον
παπά να μου διαβάσει μια ευχή, τώρα το Δεκαπενταύγουστο και δικαιούμαι να
κοινωνήσω! Πόσο βαθιά νυχτωμένοι είμαστε!
Για να μην παρεξηγηθούμε, όλα αυτά που
είπαμε είναι καλά και απαραίτητα! Αλλά μήπως θυμίζουν την προσευχή του Φαρισαίου
και όχι του Τελώνη της γνωστής παραβολής;
Ο Χριστός, μέσα στη συμφορά που μας
βρήκε αυτές τις ημέρες, μας έδωσε ένα πολύ δυνατό μήνυμα! Η Εκκλησία είναι το
πιο ασφαλές λιμάνι. Το πιο σίγουρο καταφύγιο. Ας γίνει αυτό αφορμή, να
κάνουμε μια επανεκκίνηση στην πνευματική μας ζωή, για να μας αξιώσει η
αγάπη και η χάρη του Χριστού μας, να δούμε κι εμείς το φως της Μεταμορφώσεως ,
το φως το χαρμόσυνον, όταν θα κλείσουμε τα μάτια! Αμήν.
(Το Κήρυγμα που έγινε κατά την χθεσινή
Ιερά Παράκληση στον Ιερό Ναό κοιμήσεως Θεοτόκου Ηλιουπόλεως)
