ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ 6

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

   Ο Ιησούς στο όρος Θαβώρ, µπροστά στα έκπληκτα µάτια των τριών Μαθητών Του, "µεταµορφώθηκε µπροστά τους· έλαµψε το πρόσωπό Του σαν τον ήλιο και τα ενδύµατά Του έγιναν άσπρα σαν το φως" (Ματθ. 17,2). Οι Μαθητές ήσαν συνηθισµένοι να βλέπουν τον Διδάσκαλό τους ως ένα απλό άνθρωπο. Πρώτη φορά Τον βλέπουν µέσα στο λαµπρό φως και να ακτινοβολεί το υπερκόσµιο φώς Του ως άλλος ήλιος. Μεγάλη η έκπληξή τους και όταν είδαν να εµφανίζονται δίπλα στον Ιησού οι Προφήτες Μωυσής και Ηλίας, να συνοµιλούν µαζί Του, και να επιβεβαιώνουν µε τη στάση τους ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας, του οποίου τον ερχοµό στον κόσµο ως Σωτήρα είχαν εξαγγείλει αιώνες πριν. Και ο θαυµασµός των Μαθητών κορυφὠθηκε όταν µέσα από ένα φωτεινό σύννεφο που τους σκέπασε, άκουσαν τη φωνή του Θεού Πατέρα να τους λέγει: "Αυτός είναι ο αγαπηµένος µου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός µου· αυτόν να ακούτε" (Ματθ. 1,5). Η Μεταµόρφωση, όπως επεξηγούν και οι ύµνοι της Εκκλησίας, έγινε για να ενισχύσει ο Κύριος τους Μαθητές Του και να στερεώσει την πίστη τους προς Αυτόν, ώστε να µη σκανδαλιστούν και απογοητευτούν, όταν αργότερα θα Τον έβλεπαν να υποβάλλεται σε φρικτά πάθη και να πεθαίνει επάνω στον Σταυρό! Έτσι, τους διαφύλαξε από την απελπισία, και τους έδωσε τη δύναµη, αργότερα, κατά τις αποστολικές τους περιοδείες στα έθνη, να διακηρύττουν µε επιχειρήµατα ότι ο Ιησούς είναι ο αληθινός Θεός. Αργότερα, ο Πέτρος στην Β' Επιστολή του µε έµφαση αναφέρεται στο γεγονός της Μεταµορφώσεως του Κυρίου, για τα όσα είδε και άκουσε, και βεβαιώνει: "Δεν βασιστήκαµε σε περίτεχνους µύθους για να σας γνωστοποιήσουµε τη δυναµική έλευση του Κυρίου µας Ιησού Χριστού. Με τα ίδια µας τα µάτια είδαµε το µεγαλείο Του, τότε που ο Θεός Πατέρας Του έδωσε τιµή και δόξα, κι η ένδοξη µεγαλοπρέπειά Του αναφώνησε γι' Αυτόν τέτοια φωνή: Αυτός είναι ο αγαπητός µου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός µου. Κι αυτή τη φωνή εµείς οι ίδιοι, που ήµασταν µαζί Του στο άγιο εκείνο βουνό, την ακούσαµε να έρχεται από τον ουρανό" (Β' Πέτρ. 1,16-18). Πρέπει εδώ να υπογραµµιστεί πως, κατά την Μεταµόρφωσή Του, ο Κύριος αποκάλυψε -στο µέτρο των δυνατοτήτων των Μαθητών Του- την θεϊκή Του Δόξα, την οποία ως Θεός πάντοτε έχει. Όπως γνωρίζουµε από την Αγία Γραφή ο Θεός είπε στον Μωυσῆ: "...δέν εἶναι δυνατόν νά ἰδῇ ἄνθρωπος τό πρόσωπόν µου καί νά ζήσῃ" (Ἔξοδ. 33,20). Η δόξα του Θεού είναι ασύλληπτη· ο Κύριος από αυτή τη θεϊκή Δόξα Του, ἕνα µικρό µέρος άφησε να ιδούν οι τρεις Μαθητές Του σάν θεϊκό φως, όσο ήταν δυνατόν να αντέξουν. Όπως ψάλλουµε στη θεία Λειτουργία, ο Θεός είναι "το Φώς το αληθινόν"· αυτό το υπερκόσµιο φώς δεν έχει καµµία σχέση µε το φυσικό φώς του ηλίου. Σηµειώνουν οι Ευαγγελιστές ότι έλαµψε «σαν ήλιος», γιατί δεν είχαν άλλο µέτρο συγκρίσεως, για να δείξουν πόσο δυνατό φως ήταν αυτό που ακτινοβολούσε το πρόσωπο του Χριστού. Έτσι υπέδειξαν ότι το Φως της Μεταµόρφωσης είναι άλλο από το κτιστό φως του ήλιου. Το θείο φως είναι "άκτιστο" όπως το χαρακτηρίζουν οι Πατέρες· δηλαδή δεν δηµιουργήθηκε όπως τα άλλα είδη φωτός, αλλά είναι αιώνιο, όπως ο Θεός, συνεχές και υπερχρόνιο. Ο Κύριος, εκείνη την ώρα, φανέρωσε τη Χάρη του µέσα από το πανάχραντο Σώµα Του, δείχνοντας έτσι, ότι η Δόξα της ανθρώπινης φύσης Του, περιβάλλει και την Εκκλησία Του, αφού, κατά τον Απόστολο Παύλο η Εκκλησία είναι το Σώµα του Χριστού. Αλλά και οι πιστοί, που είναι µέλη αυτού του Σώµατος του Κυρίου, µετέχουν της θείας δόξας και της Χάριτος του Θεού, όπως οι δύο Προφήτες και οι τρεις Μαθητές που βρέθηκαν µέσα στο φωτεινό σύννεφο (στίχ.5). Η συνοµιλία του Ιησού, κατά την ώρα της θείας Μεταµόρφωσης, µε τους δύο Προφήτες, για το Σταυρικό θάνατο που θα υφίστατο σε λίγο, φανερώνει και τη στενή σχέση που έχουν τα δύο αυτά γεγονότα. Και το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η δόξα. Ο Χριστός έδειξε τη δόξα Του όχι µόνο στο Θαβώρ, αλλά και στον Γολγοθά, όσο και αν αυτό µας φαίνεται παράδοξο! Το είπε ο Ίδιος ο Ιησούς το βράδυ εκείνο προτού συλληφθεί και σταυρωθεί: "Ήρθε τώρα η ώρα να φανερωθεί η δόξα του Υιού του Ανθρώπου και ο Θεός Πατέρας να δοξαστεί εξ αιτίας Του" (Ιωάν.13,31). Αντίστοιχα και οι πιστοί την ώρα που υποφέρουν, υφίστανται θλίψεις και διωγµούς, µε την υποµονή και καρτερία τους µετέχουν στα παθήµατα του Χριστού, και δοξάζουν τον Θεό και δοξάζονται από τον Θεό. Όταν ο Κύριος προέλεγε στον Πέτρο το πώς θα τελείωνε τη ζωή του, ο Ευαγγελιστής επεξηγεί: "Αυτό το είπε για να δείξει ο Ιησούς στον Πέτρο µε ποιόν θάνατο θα δόξαζε τον Θεό" (Ιωάν. 21,19). Η Μεταµόρφωση του Κυρίου είναι για τον άνθρωπο στήριγµα, παρηγοριά, ελπίδα και ζωή. Όπως ενισχύθηκαν οι Μαθητές, κατά τον ίδιο τρόπο, οι άνθρωποι κάθε εποχής λαµβάνουν ενίσχυση από τον ουρανό, για να αντέξουν την οδύνη της σταυρωµένης τους ζωής. Ο δοκιµαζόµενος άνθρωπος όταν καταφεύγει µε πίστη στον Παντοδύναµο Κύριο, αισθάνεται την καρδία του να µαλακώνει, την ψυχή του να ανακουφίζεται, την σκέψη να φωτίζεται και να γεµίζει ο εσωτερικός του κόσµος µε θάρρος, πίστη, υποµονή, καρτερία, ελπίδα και αγάπη. Αυτοί που σηκώνουν υποµονετικά τον σταυρό τους, δίπλα στον Χριστό, και αναφωνούν µε τον ληστή το «µνήσθητί µου Κύριε ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λκ. 23:42), είναι σίγουρο, αφού το βεβαιώνει ο Κύριος, ότι "ἐκλάµψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Πατρός αὐτῶν" (Ματθ. 13,43). Αµήν.