§ 6 Ἀπό αὐτό τώρα οἱ ἄγγελοι ἔλαβαν τήν ἰδιότητα τοῦ ἀμεταστρόφου, ἀφοῦ ἔμαθαν ἐμπράκτως ἀπό τόν Δεσπότη ὅτι ἡ ὁδός τῆς ὑψώσεως καί τῆς πρός αὐτόν ὁμοιώσεως δέν εἶναι ἡ ἔπαρσις, ἀλλά ἡ ταπείνωσις· ἀπό αὐτό οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τό εὐκο- λοδιόρθωτο, ἀφοῦ ἀναγνωρίσουν ὅτι ἡ ταπείνωσις εἶναι ὁδός ἀνακλήσεως. Ἀπό αὐτό ὁ ἀρχέκακος, πού εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἔπαρσις, καταισχύνθηκε καί κατανικήθηκε, ἐνῶ προηγουμένως ἐφανταζόταν ὅτι κάπως ἐστεκόταν καί ἦταν κάτι. Ἐνῶ ἄλλους μέν ἀπό ἐπιθυμία τοῦ μεγαλυτέρου εἶχε ὑποδουλώσει καί καταρρίψει, ἄλλους δέ ἤλπιζε νά ὑποδουλώση ἀπό μωρία, ἐφάνηκε καλῶς σάν παίγνιο ἀπό ἐκείνους πού προηγουμένως εἶχαν ἀπατηθῆ κακῶς. Καί τώρα πού ἐγεννήθηκε ὁ Χριστός, πατεῖται ἀπό ἐκείνους πού προηγουμένως ἦταν κάτω ἀπό τά πόδια του, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι ὑπερόπτες τώρα, ὅπως ἐσυμβούλευε αὐτός ὁ διαφθορεύς, ἀλλά συμβαδίζουν μέ τούς ταπεινούς, ὅπως ὑπέδειξε μέ πράξεις ὁ Σωτήρ, καί διά τῆς ταπεινώσεως ἀποκτοῦν τήν ὑπερκόσμιο ὕψωσι. ( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «»Ομιλία στήν κατά Σάρκα σωτηριώδη Γέννησι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
