ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΓΟΝΕΩΝ "Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ"

Λεωφόρος Σοφοκλῆ Βενιζέλου 130 Τ.Κ. 163 45 Ἡλιούπολη
Τηλέφωνο: 2109927961



Ἡ Γ.Ε. Χ. Α. εἶναι Πανελλήνιο Σωματεῑο μέ 60 τμήματα στίς περισσότερες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καί στίς Συνοικίες τῆς περιοχῆς Ἀθηνῶν. Σκοπός της εἶναι ἡ τόνωσις τοῦ θρησκευτικοῦ φρονήματος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ἡ ἐνίσχυσις τοῦ θεσμοῦ τῆς Οἰκογενείας ὅπως αὐτός διαμορφώθηκε κάτω ἀπό τήν ἐπίδραση τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας. ὡς φορέα καί θεματοφύλακα τῶν Χριστιανικῶν καί Ἐθνικῶν παραδόσεων.

Γραφεῖα κεντρικοῦ: ὁδός Μαυρομιχάλη 32 (106 80) Ἀθήνα

Τηλ. & Fax: 210-3638793 E-mail: gexaathens@yahoo.gr

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Τετάρτη 15 Ἰανουαρίου Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιδ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. δ΄ 35-41)

03 tetarti

35 Καὶ λέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὀψίας γενομένης· διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν. 36 καὶ ἀφέντες τὸν ὄχλον πα­ραλαμβάνουσιν αὐτὸν ὡς ἦν ἐν τῷ πλοίῳ· καὶ ἄλλα δὲ πλοῖα ἦν μετ᾿ αὐτοῦ. 37 καὶ γίνεται λαῖλαψ ἀνέμου μεγάλη, τὰ δὲ κύματα ἐ­­­πέβαλλεν εἰς τὸ πλοῖον, ὥ­­­στε ἤδη αὐτὸ βυθίζεσθαι. 38 καὶ ἦν αὐτὸς ἐπὶ τῇ πρύ­μνῃ ἐπὶ τὸ προσκεφάλαιον καθεύδων· καὶ διεγείρουσιν αὐτὸν καὶ λέγουσιν αὐτῷ· δι­δάσκαλε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἀ­­­πολλύμεθα; 39 καὶ διεγερθεὶς ἐπετίμη­σε τῷ ἀνέμῳ καὶ εἶπε τῇ θαλάσ­σῃ· σιώπα, πεφίμωσο. καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη. 40 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί δειλοί ἐστε οὕτω; πῶς οὐκ ἔχετε πίστιν; 41 καὶ ἐφοβήθησαν φόβον­ μέγαν καὶ ἔλεγον πρὸς ἀλ­λή­λους· τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

35 Κι ὅταν βράδιασε ἐκείνη τήν ἡμέρα πού εἶπε τίς παραβολές αὐτές, τούς λέει: Ἄς περάσουμε ἀπέναντι. 36 Κι ἀφοῦ ἄφησαν τά πλήθη τοῦ λαοῦ στήν παραλία, παίρνουν οἱ μαθητές μαζί τους τόν Κύριο ὅπως ἦ­­ταν μέσα στό πλοῖο, ἀπ' τό ὁποῖο προηγουμένως δί­δα­σκε τά πλήθη. Ἦταν μάλιστα κι ἄλλα πλοιάρια πού συνόδευαν τό πλοῖο τοῦ Κυρίου. 37 Τότε ξεσπᾶ μεγάλη ἀνεμοζάλη, καί τά κύματα ἄρχισαν νά χτυποῦν πάνω στό πλοῖο μέ τέτοια ὁρμή, ὥστε νά κινδυνεύει πλέον νά βυθισθεῖ. 38 Ὁ Κύριος ὅμως ἐξακολουθοῦσε νά κοιμᾶται στήν πρύμνη, στό ἐπάνω μέρος τοῦ ξύλινου καθίσματος πού ἦταν ἐκεῖ. Τόν ξύπνησαν τότε καί τοῦ εἶπαν: Διδάσκαλε, δέν σέ νοιάζει πού χανόμαστε; 39 Τότε ἐκεῖνος σηκώθηκε κι ἐπέπληξε τόν ἄνεμο καί εἶπε στή θάλασσα: Σώπα, φιμώσου. Καί κατέπαυσε ὁ ἄνεμος κι ἔγινε μεγάλη γαλήνη στή θάλασσα. 40 Καί τούς εἶπε: Γιατί εἶστε τόσο δειλοί καί τά χά­­νετε; Ἀφοῦ τόσα θαύματα μέ εἴδατε νά κάνω, πῶς δέν ἔχετε πίστη ἀκλόνητη, ὥστε νά μήν ἀνησυχεῖτε ὅταν μέ ἔχε­τε κοντά σας; 41 Κι αὐτοί αἰσθάνθηκαν μεγάλο δέος γιά τήν παρουσία καί ἐνέργεια τῆς θείας δυνάμεως, κι ἔλε­γαν μεταξύ τους ὁ ἕνας στόν ἄλλο: Ποιός λοιπόν νά εἶ­ναι αὐτός; Εἶναι πολύ μεγαλύτερος ἀπ' ὅ,τι τόν θεωρού­σαμε ἕως τώρα, διότι κι ὁ ἄνεμος καί ἡ θάλασσα τόν ὑπακοῦν.


Προβολή άρθρου...