Τετάρτη 2 Ὀκτωβρίου - Προκείμενον καὶ ᾿Απόστολος: τοῦ ἁγίου, ᾿Οκτ. 2 (Α΄ Τιμ. α΄ 12-17)

12 Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἐνδυ­να­μώσαντί με Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν 13 τὸν πρότερον ὄντα βλά­­σφημον καὶ διώκτην καὶ ὑβριστήν· ἀλλ' ἠλεήθην, ὅτι ἀ­­­γνοῶν ἐποίησα ἐν ἀπι­στίᾳ, 14 ὑπερεπλεόνασε δὲ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 15 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶ­­­­­­­­­σαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ· 16 ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξη­ται Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ' αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον. 17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώ­νων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 12 Καί εὐχαριστῶ τόν Ἰησοῦ Χριστό τόν Κύριό μας, ὁ ὁποῖος μέ ἐνίσχυσε. Τόν εὐχαριστῶ, διότι μέ ἔκρινε ἄξιο τῆς ἐμπιστοσύνης του καί μέ ἔθεσε στή διακονία τοῦ Εὐαγγελίου, 13 ἐμένα πού ἤμουν πρωτύτερα βλάσφημος καί διώκτης καί ὑβριστής τῆς Ἐκκλησίας του. Ἀλλά μέ ἐλέησε ὁ Θεός, διότι ἀπό ἄγνοια τά ἔκανα αὐτά, ὅταν ἤμουν ἀκόμη στήν ἀπιστία. 14 Καί μέ καταπλημμύρισε ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία γέμισε τό ἐσωτερικό μου μ' ἐκείνη τήν πίστη καί τήν ἀγάπη πού πηγάζουν ἀπό τήν κοινωνία καί σχέση μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό. 15 Ὁ λόγος πού θά πῶ εἶναι ἀξιόπιστος καί ἄξιος νά τόν δεχθοῦν ὅλοι μέ τήν ψυχή τους: ὅτι δηλαδή ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦλθε στόν κόσμο νά σώσει ἁμαρτωλούς, ἀπό τούς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγώ. 16 Ἀλλά ἀκριβῶς γι' αὐτό ἐλεήθηκα, γιά νά δείξει ὁ Ἰη­σοῦς Χριστός σέ μένα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον ὅλη του τή μακροθυμία, ὥστε νά χρησιμεύσω ὡς ὑπό­δειγ­μα σ' ἐκείνους πού πρόκειται νά πιστέψουν σ' αὐ­τόν καί νά κληρονομήσουν ἔτσι τήν αἰώνια ζωή. 17 Στό βασιλιά λοιπόν πού εἶναι κύριος τῶν αἰώνων καί ὅλων τῶν κτισμάτων πού ἔγιναν μέσα στούς αἰῶνες αὐτούς, στόν ἄφθαρτο, ἀόρατο, ἕνα καί μόνο σοφό Θεό, ἄς εἶναι τιμή καί δόξα στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Προβολή άρθρου...