Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 17-28)

17 Καὶ ἐκπορευομένου αὐ­­­­­­­­τοῦ εἰς ὁδὸν προσδρα­­μὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν· διδά­­­σκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 18 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰμὴ εἷς ὁ Θεός. 19 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, μὴ ἀποστερήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα. 20 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε, ταῦτα πάν­τα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότη­τός μου. 21 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἕν σε ὑστερεῖ· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπα­γε, ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θη­σαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦ­ρο ἀκολούθει μοι, ἄρας τὸν σταυρόν σου. 22 ὁ δὲ στυγνάσας ἐπὶ τῷ λόγῳ ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. 23 καὶ περιβλεψάμενος ὁ Ἰησοῦς λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελεύ­σονται! 24 οἱ δὲ μαθηταὶ ἐθαμβοῦν το ἐπὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει αὐτοῖς· τέκνα, πῶς δύσ­κολόν ἐστι τοὺς πεποιθότας ἐπὶ χρήμασιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελ­θεῖν· 25 εὐκοπώτερόν ἐστι κάμη­λον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσ­ελθεῖν. 26 οἱ δὲ περισσῶς ἐξεπλήσ­σοντο λέγοντες πρὸς ἑαυ­τούς· καὶ τίς δύναται σω­θῆ­ναι; 27 ἐμβλέψας αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγει· παρὰ ἀνθρώποις ἀδύνατον, ἀλλ᾿ οὐ πα­ρὰ Θεῷ· πάντα γὰρ δυνατά ἐστι παρὰ τῷ Θεῷ. 28 Ἤρξατο ὁ Πέτρος λέγειν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι. ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 17 Κι ἐνῶ ἔβγαινε ὁ Ἰησοῦς ἀπ' τό σπίτι στό δρόμο, ἔτρεξε κοντά του ἕνας ἄνθρωπος, κι ἀφοῦ γονάτισε μπρο­στά του, τόν ρωτοῦσε: Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νά κά­νω γιά νά κληρονομήσω τήν αἰώνια ζωή; 18 Ὁ Ἰησοῦς τότε τοῦ εἶπε: Ἀφοῦ ἀπευθύνεσαι σ' ἐμένα θεωρώντας ὅτι εἶμαι ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος, γιατί μέ ὀνο­μάζεις ἀγαθό; Κανείς δέν εἶναι πραγματικά ἀγαθός ἀπό τή φύση του καί ἀπό τόν ἑαυτό του, παρά μόνον ἕνας, ὁ Θεός. 19 Τίς ἐντολές τίς γνωρίζεις: Νά μή μοιχεύσεις, νά μή σκοτώσεις, νά μήν κλέψεις, νά μήν ψευδομαρτυρήσεις, νά μή στερήσεις ἀπό τόν ἄλλον ἐκεῖνο πού τοῦ ἀνήκει, νά τιμᾶς τόν πατέρα σου καί τή μητέρα σου. 20 Κι ἐκεῖνος τοῦ ἀποκρίθηκε: Διδάσκαλε, ὅλα αὐτά τά τήρησα ἀπό τά παιδικά μου χρόνια. 21 Ὁ Ἰησοῦς τότε τόν κοίταξε μέ πολλή ἀγάπη καί ἐν­δια­φέρον, τόν συμπάθησε καί τοῦ εἶπε: Ἕνα σοῦ ­λείπει. Ἄν θέλεις νά εἶσαι τέλειος, πήγαινε καί πούλησε ὅσα ἔχεις καί δῶσ' τα στούς φτωχούς· κι ἔτσι θά ἔχεις θησαυρό καί πλούτη στόν οὐρανό· κι ἔλα νά μέ ἀκολου­θή­σεις, ἀφοῦ πάρεις τήν ἀπόφαση νά ὑποστεῖς γιά μένα ἀ­κό­μη καί σταυρι­κό θάνατο μένοντας σταθερός στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. 22 Αὐτός ὅμως σκυθρώπιασε ἀπ' τά λόγια αὐτά πού ἄκουσε κι ἔφυγε λυπημένος· διότι εἶχε πολλά κτήματα, καί ἡ καρδιά του ἦταν δεμένη σ' αὐτά. Καί γι' αὐτό τοῦ φάνηκε βαρύ καί ἀδύνατο τό πράγμα. 23 Τότε ὁ Ἰησοῦς, ἀφοῦ κοίταξε τριγύρω του γιά νά διεγείρει τήν προσοχή ἐκείνων πού βρίσκονταν ἐκεῖ, λέει στούς μαθητές του: Πόσο δύσκολα θά μποῦν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ αὐτοί πού ἔχουν τά χρήματα! 24 Καί οἱ μαθητές ἔμεναν κατάπληκτοι ἀπό τά λόγια αὐ­τά. Ἀλλά ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε ἀκόμη: Παιδιά μου, πόσο δύ­σκολο εἶναι νά μπεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνος πού ἔχει στηρίξει τήν πεποίθησή του στά χρήματα καί ἐξαρτᾶ τή συντήρησή του καί τήν εὐτυχία του μόνο ἀπό αὐτά! 25 Εἶναι εὐκολότερο μιά καμήλα νά περάσει ἀπό τή μικρή τρύπα πού ἀνοίγει ἡ βελόνα, παρά ἕνας πλούσιος νά μπεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 26 Οἱ μαθητές ὅμως ἀποροῦσαν ἀκόμη περισσότερο κι ἔνιω­θαν ἀκόμη μεγαλύτερη ἔκπληξη κι ἔλεγαν μεταξύ τους: Καί ποιός μπορεῖ νά σωθεῖ, ἀφοῦ εἶναι τόσο δύσκολο, σχεδόν ἀδύνατο, νά σω­θοῦν οἱ πλούσιοι; 27 Τότε ὁ Ἰησοῦς, ἀφοῦ τούς κοίταξε ἐκφραστικά, τούς εἶπε: Στούς ἀνθρώπους αὐτό εἶναι ἀδύνατο, ἀλλά ὄχι καί στό Θεό. Διότι στό Θεό εἶναι ὅλα δυνατά. Ὁ Θεός μέ τή χάρη του ἐνισχύει τούς καλοδιάθετους πλουσίους, κι ἔτσι καθιστᾶ δυνατή καί σ' αὐτούς τή σωτηρία. 28 Ὁ Πέτρος λοιπόν, μέ ἀφορμή τήν προτροπή τοῦ Κυρίου πρός τόν πλούσιο, ἄρχισε νά τοῦ λέει: Νά, ἐμεῖς τά ἀφήσαμε ὅλα καί σέ ἀκολουθήσαμε.

Προβολή άρθρου...