Τρίτη 24 Δεκεμβρίου Ἀπόστολος: τοῦ ἑσπερινοῦ, Σαβ. α΄ ἑβδ. νηστ., «Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως» (῾Εβρ. α΄ 1-12)

1 Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ' ἐσχά­του τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ, 2 ὃν ἔθηκε κληρονόμον πάντων, δι' οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν· 3 ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ ρήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, δι' ἑαυτοῦ καθαρισμὸν ποιησάμενος τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐκά­θισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς, 4 τοσούτῳ κρείττων γενόμενος τῶν ἀγγέλων, ὅσῳ διαφορώτερον παρ' αὐτοὺς κεκληρονόμηκεν ὄνομα. 5 τίνι γὰρ εἶπέ ποτε τῶν ἀγγέλων· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε; καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν; 6 ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ. 7 καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγ­γέ­λους λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· 8 πρὸς δὲ τὸν υἱόν· ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶ­να τοῦ αἰῶνος· ράβδος εὐθύτητος ἡ ράβδος τῆς βασιλείας σου. 9 ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε, ὁ Θεός, ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλ­λιά­σεως παρὰ τοὺς μετόχους σου· 10 καί· σὺ κατ' ἀρχάς, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί· 11 αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, 12 καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶ ἀλλαγή­σονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλεί­ψου­σι. ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 1 Πολλές φορές καί μέ πολλούς τρόπους στά παλαιότερα χρόνια τῆς πρό Χριστοῦ ἐποχῆς μίλησε ὁ Θεός στούς προγόνους μας μέ τό στόμα τῶν προφητῶν. Σ' αὐτούς ὅμως ἐδῶ τούς ἔσχατους καιρούς, πού τελείωσε ἡ ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, μᾶς μίλησε διαμέσου τοῦ Υἱοῦ του, 2 τόν ὁποῖο κατέστησε κληρονόμο καί κύριο ὅλων τῶν κτισμάτων. Μέσῳ αὐτοῦ ὁ Θεός δημιούργησε καί ὅλα ὅσα ἔγιναν μέσα στό χρόνο. 3 Αὐτός ὑπῆρχε πρίν ἀπό τή δημιουργία καί ἦταν λαμπρή ἀκτινοβολία τῆς ἔνδοξης φύσεως τοῦ Πατρός. Ἦταν φῶς ἐκ φωτός καί συνάναρχος μέ τόν Πατέρα, ἀφοῦ ὁ Πατήρ πάντοτε ἀκτινοβολοῦσε καί ποτέ δέν ὑπῆρξε σβησμένος ἥλιος. Ἦταν ἀκόμη καί ἀκριβές ἀπο­­­τύπωμα καί ζωντανή εἰκόνα τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός, ἴσος δηλαδή καί ἀπαράλλακτος μέ τόν Πατέρα. Καί περιέφερε καί κυβερνοῦσε τά πάντα μέ τό παντοδύναμο πρόσταγμά του. Αὐτός, ἀφοῦ ἔγινε ἄνθρωπος καί μέ τή θυσία τοῦ αἵματός του καθάρισε ὁ ἴδιος τίς ἁμαρτίες μας, κάθισε στά δεξιά τῆς μεγαλειότητος τοῦ Πατρός· τιμήθηκε δηλαδή καί δοξάσθηκε ἀπό τόν Θεό καί ὡς ἄνθρωπος. Καί ἀνυψώθηκε ὑψηλότερα ἀπ' ὅλη τήν κτίση, διότι κάθισε καί ὡς ἄνθρωπος στόν ἴδιο τό θρόνο τοῦ Πατρός. 4 Καί ἀναδείχθηκε καί ὡς ἄνθρωπος τόσο πολύ ἀνώ­τερος στήν ἀξία καί τή δύναμη ἀπό τούς ἀγγέλους, ὅσο ἀνώτερο, διαφορετικότερο καί ἐξοχότερο ἀπ' αὐ­τούς εἶναι τό ὄνομα πού ἔχει κληρονομήσει, τό ὄνο­μα τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ. 5 Διότι σέ ποιόν ἀπό τούς ἀγγέλους εἶπε ποτέ ὁ Θεός· ἐσύ εἶσαι ὁ Υἱός μου, ἐγώ σήμερα σέ γέννησα; Μέ τήν ἀνάσταση δηλαδή καί τήν ἀνάληψη δόξασα καί θέωσα τήν ἀνθρώπινη φύση πού ὑπερφυσικῶς, ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς παρθένου σοῦ ἔδωσα σήμερα. Καί πάλι σέ ἄλλο σημεῖο τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶπε ὁ Θεός: Ἐγώ θά εἶμαι Πατέρας στόν Ἰησοῦ πού ἔγινε ἄνθρωπος, καί αὐτός θά εἶναι σέ μένα Υἱός. 6 Κι ὅταν θά εἰσαγάγει ὁ Πατήρ μέ δόξα καί δύναμη τόν Υἱό πού γεννήθηκε ἀπ' αὐτόν πρίν δημιουργηθεῖ ὅλη ἡ κτίση, γιά νά κρίνει τήν οἰκουμένη, λέει: Νά τόν προσκυνήσουν ὅλοι οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ. Ὁ Υἱός λοιπόν πού ἔγινε ἄνθρωπος εἶναι Κύριος καί τῶν ἀγγέλων. 7 Καί γιά τούς ἀγγέλους λέει: Ὁ Θεός κάνει τούς ἀγγέλους του ταχυκίνητους καί αἰθέριους σάν τούς ἀνέμους, καί τούς λειτουργούς πού τόν ὑπη­ρετοῦν λαμπρούς καί δραστικούς σάν τήν πύρινη φλόγα. 8 Γιά τόν Υἱό ὅμως λέει: Ὁ βασιλικός σου θρόνος, Θεέ, μένει στερεός καί ἀσάλευτος στούς ἀτέλειωτους αἰῶ­νες. Ἡ βασιλική σου ράβδος εἶναι ράβδος καί ἐξου­σία εὐθύτητος καί δικαιοσύνης. 9 Ἀγάπησες τή δικαιοσύνη καί μίσησες τήν ἀδικία. Γι' αὐτό, Θεέ, ὁ Πατήρ σου, ὁ ὁποῖος ὡς πρός τήν ἀνθρώ­πινη φύση σου εἶναι Θεός σου, σέ ἔχρισε μέ τό χρίσμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού φέρει χαρά καί ἀγαλλίαση σ' αὐτόν πού τό παίρνει. Καί σοῦ ἔδωσε τό χρίσμα αὐ­τό ἀσυγκρίτως τελειότερο ἀπ' ὅ,τι σ' ἐκείνους πού με­­τέ­χουν μαζί μέ σένα στή χρίση αὐτή. Διότι δέν ἔδωσε καί σέ σένα τό Ἅγιον Πνεῦμα σέ περιορισμένο βαθμό, ὅπως στούς ἄλλους πιστούς, ἀλλά σοῦ τό ἔδωσε ὁλό­κλη­ρο. 10 Καί πάλι ἡ Ἁγία Γραφή λέει γιά τόν Υἱό: Ἐσύ, Κύριε, στήν ἀρχή τῆς δημιουργίας στήριξες τή γῆ καί τήν ἑδραί­ωσες μέσα στό οὐράνιο στερέωμα, καί ἔρ­γα τῶν χειρῶν σου εἶναι οἱ οὐρανοί. 11 Αὐτοί θά χάσουν τό σημερινό τους σχῆμα καί θά ἐξαφανισθοῦν. Ἐσύ ὅμως παραμένεις ἀναλλοίωτος καί ἀμετάβλητος. Κι ὅλος ὁ κόσμος θά παλιώσει σάν ἕνα ἔνδυμα, 12 κι ἐσύ θά τόν περιστρέψεις καί θά τόν περιτυλίξεις σάν ἐξωτερικό ροῦχο πού φοροῦν οἱ ἄνθρωποι· θά ἀλλάξει καί θά γίνει καινούργιος. Ἐσύ ὅμως εἶσαι πάντοτε ὁ ἴδιος, καί τά ἔτη σου θά εἶναι ἀτελείωτα.

Προβολή άρθρου...