Η γιαγιά
- Μα έλα, έλα ντε.
- Ασε με παιδί μου,
τι με βασανίζεις;
- Μα, έλα να βγεις
λίγο έξω.
- Ασε με αγόρι μου. Είναι
δύσκολα αυτά τώρα για μένα.- Ελα καλέ γιαγιά, να
δεις τι όμορφα που είναι.
- Είναι αργά για μένα
τώρα παιδί μου. Τελειώσανε τα όμορφα.
- Τι λες καλέ γιαγιά;
Μια χαρά είσαι. Ελα να ζήσεις κι εσύ λίγο.
- Να ζήσω! Αχ να
ζήσω! Τώρα πια; Πάει παιδί μου, έφυγε το τραίνο.
- Βρε γιαγιά, τα ίδια
θα λέμε πάλι; Δεν ήρθε η ώρα σου ακόμη. Εχεις ζωή μπροστά σου.
- Τι να την κάνω
παιδί μου; Η ζωή είναι για σας τώρα. Εμείς πάει πια!
- Όχι, καλή μου
γιαγιά. Εσύ δεν μας λες να πολεμάμε στη ζωή; Να παλεύουμε όσο μπορούμε; Ότι το
τελευταίο πράγμα που πεθαίνει είναι η ελπίδα; Επαψες να ελπίζεις; Εσύ;
- Ναι, παιδάκι μου.
Το μόνο που περιμένω είναι το πότε θα με πάρει ο Θεός να ησυχάσω.
- Θα σε πάρει γιαγιά
όταν έρθει η ώρα σου. Αλλά ακόμη είσαι εδώ. Δέξου αυτά που σου προσφέρει. Ελα
έξω να δεις τον ήλιο. Να δεις τι όμορφα που είναι. Πού ξέρεις, μπορεί να το
κάνει μόνο για σένα. Μην αφήσεις αυτό το ηλιοβασίλεμα να πάει χαμένο.
- Πώς τα λες παιδάκι
μου. Για εσάς τους νέους είναι όλα εύκολα.
- Ελα ντε, περνάει η
ώρα.
- Καλά - καλά
έρχομαι.
........................................................................
- Είδες γιαγιά τι
όμορφα που ήτανε;
- Ναι παιδάκι μου,
αλλά τι να το κάνεις;
- Τι να το κάνεις
γιαγιά; Ήταν ακόμα ένα ηλιοβασίλεμα κερδισμένο. Ήταν κάτι που δεν θα ξαναγίνει
και τώρα είναι δικό σου. Αυτό κανένας δεν μπορεί να σου το πάρει.
- Έχεις δίκιο παιδί
μου, αλλά ποιος έχει τη δύναμη και το θάρος να παλεύει συνέχεια;
- Όλοι γιαγιά είμαστε
άνθρωποι και εάν κουράστηκες εσύ τόσα χρόνια, γι' αυτό είμαστε εμείς εδώ οι
νέοι, για να σας στηρίζουμε και να σας βοηθάμε. Γι' αυτό γιαγιά να ζητάς να σε
βοηθάμε, τότε θ' αποκτήσει νόημα και η δική μας ζωή.
- Σ' ευχαριστώ παιδί
μου.
- Καληνύχτα γιαγιά.
Γιάννης Tσοροτιώτης
18-2-1998
