ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Πράξεων γ΄19 : "Μετανοήσατε οὖν καί ἐπιστρέψατε εἰς τό ἐξαληφθῆναι ὑμῶν τάς ἁμαρτίας"

Πράξεων γ΄19

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Μετανοήσατε οὖν καί ἐπιστρέψατε εἰς τό ἐξαληφθῆναι ὑμῶν τάς ἁμαρτίας"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Μή νομίσετε ὅμως, ὅτι ἐπειδή διά τῆς πράξεώς σας αὐτῆς ἐπληρώθησαν αἱ προφητεῖαι, εἶσθε ἀνένοχοι καί ἀνεύθυνοι δι' αὐτό τό ὁποῖον ἐκάματε (παρεδώκατε εἰς θάνατον σταυρικόν τόν Κύριον Ἰησοῦν). Ἡ ἐνοχή σας εἶναι μεγάλη. Μετανοήσατε λοιπόν καί μέ συμπεριφοράν εἰς τό ἑξῆς ἐνάρετον γυρίσατε ὀπίσω πλησίον τοῦ Θεοῦ ἐγκολπούμενοι διά τῆς πίστεως τόν Ἰησοῦν διά νά ἐξαλειφθοῦν αἱ ἁμαρτίαι σας" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

"Δέν παύει νά φωνάζῃ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Δέν παύει νά προσκαλῇ τούς ἁμαρτωλούς εἰς τήν σωτηρίαν. Καί εἶναι τόσον πολλαί καί ἐπίμονοι αἱ προσκλήσεις αὐταί τοῦ Θεοῦ, ὥστε θά ἐνόμιζε κανείς ὅτι ὁ Πατήρ ὁ οὐράνιος ζητεῖ νά ἐπιτύχῃ κάτι ἰδικόν του συμφέρον. Ἀλλ' ἄν οἱ γονεῖς φωνάζουν καί καλοῦν εἰς διόρθωσιν τά παιδιά των, εἶναι βέβαιον ὅτι κινοῦνται ἀπό ἀγάπην πρός ἐκεῖνα καί ὄχι ἀπό ὑπολογισμόν ἰδιοτελῆ. Καί ἄν οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τόσον ἐνδιαφέρον, πόσον ἆραγε εἶναι τό ἐνδιαφέρον τοῦ Θεοῦ διά τά παραστρατημένα παιδιά του; Δι' αὐτό φωνάζει καί καλεῖ εἰς μετάνοιαν ὅλους. Μᾶς προσκαλεῖ νά ἀκολουθήσωμεν τόν δρόμον τῆς ἀρετῆς. Καί ὑπόσχεται ἀνεκτίμητον δῶρον· τήν ἐξάλειψιν τῶν ἁμαρτιῶν μας. Καί πρέπει νά γνωρίζωμεν καλά τί σημαίνει ἁμαρτία, ποῖον ὄλεθρον ἐκφράζει ἡ λέξις αὐτή, διά νά ἐκτιμήσωμεν τήν ἀξίαν τῆς δωρεᾶς, πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός ὁ Πανάγαθος. Ποῖος λοιπόν θά μείνῃ ἀσυγκίνητος καί ἀναίσθητος, καί δέν θά σπεύσῃ νά ὑπακούσῃ εἰς τήν φωνήν τῆς ἀγάπης του;" (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ματθαίου ι΄ 16 : "Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί".

Ματθαίου ι΄ 16

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Ἰδού ἐγώ ὁ Κύριός σας σᾶς στέλλω διά νά εἶσθε σάν πρόβατα ἥμερα ἐν μέσῳ αἱμοβόρων λύκων, πρός τούς ὁποίους ὁμοιάζουν οἱ ἐχθροί τοῦ εὐαγγελίου, κυριευμένοι ἀπό τά ἄγρια πάθη τῆς σαρκός. Ἀφοῦ λοιπόν τόσον δεινή θά εἶναι ἡ θέσις σας, φροντίσατε νά εἶσθε φρόνιμοι σάν τά φίδια, ὥστε νά μή ἐκθέτετε τόν ἑαυτόν σας εἰς ἀνωφελεῖς καί ἀνοήτους κινδύνους, καί ἄκακοι καί ἁπλοῖ σάν τάς περιστεράς" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

Καί τά ζῶα παρουσιάζουν φυσικά προσόντα φρόνησης, πού εἶναι διδακτικά γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους. Τό φίδι παρουσιάζει ἀξιοζήλευτη φρόνηση. Ὅταν κινδυνεύει, προσπαθεῖ νά φυλάξει ἰδιαίτερα τό κεφάλι του. Διότι κατανοεῖ ὅτι ἄν πάθει τό κεφάλι, ὅλο τό σῶμα εἶναι καταδικασμένο σέ θάνατο. Τό παράδειγμα αὐτό χρησιμοποιεῖ ὁ Κύριος, γιά νά διδάξει ὅτι ὁ χριστιανός πρέπει νά γίνεται φρόνιμος· νά μή ἐκθέτει σέ κίνδυνο τό σῶμα, ἀλλά περισσότερο τήν ψυχή του. Ἐάν πεθάνει τό σῶμα, ἡ ζημιά δέν εἶναι ἀνεπανόρθωτη· διότι περιμένουμε μιά μέρα "ἀνάστασιν νεκρῶν". Ἄν φυλᾶμε τή ψυχή μας ἀπό τή θανατηφόρα ἁμαρτία, αὐτό εἶναι ἡ μεγάλη ἀσφάλεια καί ἡ πνευματική σωτηρία. Ἡ ζωή τῆς ἁμαρτίας στήν πραγματικότητα εἶναι ζωή παραφροσύνης. Πρέπει λοιπόν νά φυλᾶμε τή ψυχή μας καθαρή καί λευκή, ὅπως εἶναι τά περιστέρια, μέ μιά ζωή δικαιοσύνης καί ἀγάπης καί ἠθικῆς καθαρότητας, γιά νά εἴμαστε πραγματικά φρόνιμοι καί εὐάρεστοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ" (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΠΕΜΠΤΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ρωμαίους ιδ΄ 17 : " Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καί πόσοις, ἀλλά δικαιοσύνη καί εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ".

Ρωμαίους ιδ΄ 17

ΚΕΙΜΕΝΟ

" Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καί πόσοις, ἀλλά δικαιοσύνη καί εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"... ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποίαν ἵδρυσεν ὁ Χριστός ἐπί τῆς γῆς, δέν συνίσταται εἰς τό νά τρώγῃ καί νά πίνῃ κανείς ἐλεύθερα. Συνίσταται εἰς τήν δικαιοσύνην καί εἰρήνην καί ὁμόνοιαν μέ τούς ἀδελφούς μας καί εἰς τήν χαράν, τάς ὁποίας γεννᾶ τό Ἅγιον Πνεῦμα" ( Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

Ἄνθρωποι πού ζοῦν μόνο γιά τό σῶμα καί δέν ἔχουν στήν ψυχή τους καί στό νοῦ τους τίποτε τό ἀνώτερο καί πνευματικώτερο, καταγίνονται μέ πολλή ἐπιμέλεια στό νά τρῶνε καί νά πίνουν. Εἶναι ἄνθρωποι τῶν αἰσθήσεων καί τῶν ἀπολαύσεων, πού ἔχουν κάμει θεό τήν κοιλιά τους. Ὅσοι ὅμως θέλουν νά ἀνήκουν στό θεό, πρέπει νά γνωρίζουν ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν ἔχει πρόγραμμά της τήν καλοφαγία καί τό ποτό. Πρόγραμμα ἔχει τίς ἀρετές, πού ἀνεβάζουν τό χριστιανό σέ ἀνώτερα πνευματικά ἐπίπεδα καί τοῦ δίνουν τέρψεις ἀνώτερες καί εὐγενεῖς. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι πρό πάντων ζωή δικαιοσύνης· διότι ὁ χριστιανός μαθαίνει νά ἀπονέμει τό δίκαιο στόν ἑαυτό του, στήν οἰκογένειά του, στούς ἄλλους ἀνθρώπους. Εἶναι ζωή εἰρήνης, διότι ἐπαναπαύει τό πνεῦμα καί γαληνεύει τή συνείδηση. Εἶναι ἀκόμη ζωή χαρᾶς, χαρᾶς ἀληθινῆς, τήν ὁποία ἐγκαθιστᾶ στή ψυχή ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ( Ἀπό τό βιβλίο "ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ψαλμός ριε΄ (115) στίχος 3: "Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι";

Ψαλμός ριε΄ (115) στίχος 3

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι";

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Εἰς τόν Θεόν προσέφυγα καί ἐπροστατεύθην. Τί νά ἀνταποδώσω εἰς τόν Κύριον δι' ὅλα τά ἀγαθά καί τάς προστασίας, τάς ὁποίας ὡς νά μοῦ τάς ἐχρεώστει πλουσίως ἔδωκεν εἰς ἐμέ"; ( Ἀπό τήν "Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας", τόμος 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

"Στοιχειῶδες δεῖγμα πολιτισμοῦ καί εὐγενείας εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη πρός τούς προστάτας καί εὐεργέτας μας. Ἀλλά ποῖος εἶναι ὁ αἰώνιος καί μέγιστος καί γενικός εὐεργέτης ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος; Ναί, εἶναι ὁ πατήρ ὁ οὐράνιος· ὁ δημιουργός, ὁ προνοητής, ἡ πηγή τῆς ἀγάπης. Ἐάν θά ἠθέλαμεν νά ὑπολογίσωμεν τάς εὐεργεσίας του καί νά μετρήσωμεν ὅλας τάς δωρεάς τῆς ἀγάπης του, δέν θά μᾶς ἔφθαναν ἡμέραι καί ἑβδομάδες καί μῆνες. Προβάλλει λοιπόν ἕνα καθῆκον ἱερόν ἀπέναντι τοῦ μεγάλου αὐτοῦ εὐεργέτου. Εἰς κάθε εὐγνώμονα ψυχήν πρέπει ν' ἀναπηδᾷ ζωηρῶς ὁ πόθος μιᾶς ἀναλόγου ἀνταποδόσεως. Ἀλλά τί ἠμποροῦμεν ν' ἀνταποδώσωμεν εἰς τόν ἄπειρον Θεόν; Ὅλα τά καλά εἶναι δῶρα ἰδικά του. Καί ἡ ζωή μας ἀνήκει εἰς αὐτόν. Ἀσφαλῶς δέν ἠμποροῦμεν νά τοῦ προσφέρωμεν τίποτε ἄλλο, παρά τήν θερμήν εὐγνωμοσύνην μας, τήν ὑπακοήν εἰς τόν νόμον του, τήν ἀγάπην μας τήν ὁλόψυχον. Περισσότερον ἀπό λόγια καί ὕμνους εὐγνωμοσύνης ζητεῖ ὁ Πατήρ ὁ οὐράνιος νά ζήσωμεν κατά τό ἅγιον θέλημά του" (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΤΡΙΤΗ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Α΄Κορινθίους θ΄ 25: "Πᾶς ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται, ἐκεῖνοι μέν οὖν ἵνα φθαρτόν στέφανον λάβωσιν, ἡμεῖς δέ ἄφθαρτον".

Α΄Κορινθίους θ΄ 25

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Πᾶς ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται, ἐκεῖνοι μέν οὖν ἵνα φθαρτόν στέφανον λάβωσιν, ἡμεῖς δέ ἄφθαρτον".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Καθένας δέ πού ἀγωνίζεται, ἐγκρατεύεται εἰς ὅλα, ἀκόμη καί εἰς τήν τροφήν καί τό ποτόν. Καί ἐκεῖνοι μέν ἀγωνίζονται καί ἐγκρατεύονται διά νά λάβουν στέφανον, πού φθείρεται, ἡμεῖς ὅμως ἀγωνιζόμεθα δι' ἄφθαρτον στέφανον" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

Στούς ἀθλητικούς ἀγῶνες ἔχει μεγάλη σημασία ἡ ἐγκράτεια, χωρίς τήν ὁποία ὁ ἀθλητής δέν ἔχει ἐλπίδες ἐπιτυχίας. Ἐάν ἡ ἀρετή τῆς ἐγκρατείας εἶναι τόσο χρήσιμη στούς ἀγῶνες τούς σωματικούς, πολύ περισσότερο εἶναι χρήσιμη στούς ἀγῶνες τούς πνευματικούς, τούς ἀγῶνες πού διεξάγονται κατά τῆς ἁμαρτίας. Δέν εἶναι δυνατό νά ζήσει τή ζωή τῆς ἀρετῆς ὁ χριστιανός, ὅταν παρασύρεται ἀπό διάφορες ἐπιθυμίες τοῦ σώματος καί γίνεται δοῦλος τῶν σαρκικῶν ὀρέξεων. Ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ ἔχει θεμελιῶδες γνώρισμα τήν ἐγκράτεια. Ἐγκράτεια σημαίνει ἐλευθερία πνευματική καί δύναμη ψυχῆς καί αἰσθήματα ἀνώτερα καί χαρακτῆρα ἰσχυρό. Μέ τά ἐφόδια τῆς ἐγκρατείας εἶναι βέβαιο, ὅτι ὁ πιστός θά νικήσει στόν ἀγώνα τῆς ἀρετῆς. Καί ἡ νίκη αὐτή ἔχει μεγάλη ἀνταμοιβή. Διότι, ἄν οἱ ἀθλητές ἐγκρατεύονται καί κοπιάζουν γιά νά πάρουν ἕνα στεφάνι πού μαραίνεται γρήγορα, ὁ χριστιανός ἀγωνίζεται γιά νά πάρει στεφάνι ἄφθαρτο, τήν αἰώνα δόξα καί τιμή ἀπό τό Θεό (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀηλθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

Λουκά ι΄ 20 :"Πλήν ἐν τούτῳ μή χαίρετε, ὅτι τά πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δέ ὅτι τά ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς".

Λουκά ι΄ 20

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Πλήν ἐν τούτῳ μή χαίρετε, ὅτι τά πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δέ ὅτι τά ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Ἀλλ' ὅμως ἡ ὅλη σας χαρά ἄς μή περιορίζεται εἰς αὐτό καί ἄς μή χαίρετε δι' αὐτό, διά τό ὅτι δηλ. τά πονηρά πνεύματα ὑποτάσσονται εἰς σᾶς. Δέν εἶναι ἰδικόν σας κατόρθωμα αὐτό. Εἶναι χάρις καί δωρεά, πού σᾶς ἔδωκα ἐγώ καί προσέξατε νά μή κυριευθῆτε ἀπό οἴησιν καί ἀλαζονίαν διά τό χάρισμα τοῦτο. Χαίρετε δέ περισσότερον, διότι τά ὀνόματά σας λόγῳ τῆς πίστεώς σας ἐγράφησαν εἰς τούς οὐρανούς καί εἶσθε ἐκεῖ πολιτογραφημένοι μέ ὅλα τά δικαιώματα τῆς ἀπολαύσεως τῶν ἀγαθῶν τῆς ἐπουρανίου κοινωνίας καί βασιλείας" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

Τό ὄνομα τοῦ καθενός ἠμπορεῖ νά γραφεῖ σέ διάφορα βιβλία ἤ καταλόγους. Καί βέβαια θεωρεῖ προνόμιο καί τιμή τό ὅτι εἶναι γραμμένο ἐκεῖ τό ὄνομά του. Ἀλλά ποιά τιμή ἠμπορεῖ νά παραβληθεῖ μέ αὐτήν πού ἔχει ὁ χριστιανός; Ἀφ' ὅτου ἐπίστευσε στό Χριστό, ἀφ' ὅτου ἔγινε μέλος τῆς Ἐκκλησίας του, τό ὄνομά του καταγράφηκε στούς οὐρανούς. Καί ἀπό τό Θεό καί ἀπό τούς ἀγγέλους ἀναγνωρίζεται υἱός τοῦ Θεοῦ κατά χάρη. Ἀναγνωρίζεται πολίτης τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, "κληρονόμος μέν Θεοῦ, συγκληρονόμος δέ Χριστοῦ". Ἡ πεποίθηση αὐτή εἶναι δίκαιο νά γεμίζει τή ψυχή τοῦ χριστιανοῦ μέ χαρά ἐξαιρετική. Τό ὅτι τό ὄνομά του γράφτηκε στούς οὐρανούς, αὐτός εἶναι ὁ ἀνώτερος τίτλος τιμῆς γι' αὐτόν. Καί ὄχι ἁπλῶς τιμῆς, ἀλλά πραγματικῆς εὐτυχίας, τήν ὁποία καί ἀπό τώρα ἀπολαμβάνει, ἔστω καί ἄν δέν ἔχει τά ἀγαθά τῆς γῆς, θά ἀπολαύσει δέ τέλεια καί πλήρη τή ζωή τῆς αἰωνιότητα"( Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Πολλές φορές η οικογένεια αντί να είναι λιμάνι χαράς και αγάπης μετατρέπεται σε πεδίο μάχης, σε χώρο συγκρούσεων και έντονων αντιθέσεων. Γιατί άραγε;

ΑΙΤΙΕΣ

1. Ο Εγωισμός. Μια αρρώστια που μας προσβάλλει όλους. Ο σύζυγος είτε θέλει να επιβάλλει το Εγώ του είτε δεν είναι διατεθειμένος να ακούσει τον άλλον. Ίσως έχει παρεξηγήσει το «…ο ανήρ κεφαλή της γυναικός…». Αλλά και ο εγωισμός της συζύγου μπορεί να ευθύνεται. Λέει στις παροιμίες ο Σολομών «κρείσσον οικείν εν τη ερήμω η μετά γυναικός μαχίμου και γλωσσώδους και οργίλου…».

2. Η κοσμική νοοτροπία. Προβάλλεται κατά κόρον από τα ΜΜΕ και υπερτονίζονται τα δικαιώματα που έχει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά. Όμως ο άνδρας πρέπει να αγαπά τη γυναίκα του όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία. Και η γυναίκα να υποτάσσεται όπως η εκκλησία υποτάσσεται "τω Χριστώ"…

3. Ο διάβολος, ο αόρατος εχθρός. Είναι ο μέγας ταραχοποιός, διασπαστής και διαιρέτης. Μέσα στην οικογένεια σπέρνει την αντιζηλία, την κατάκριση, το φθόνο. Προκαλεί υποψίες στους συζύγους.

Πολλές φορές νομίζεις ότι συζητάς μόνος σου αλλά ο διάβολος είναι εκεί. Συμμετέχει στις σκέψεις σου και ζητά να προκαλέσει σύγχυση. Αντίθετα στους αγίους ασκητές κάνει φανερή την παρουσία του και πολεμά διαφορετικά.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΣΑ

1. Η ταπείνωση.Οδηγεί στην αλληλοκατανόηση. Οι διαφορετικοί χαρακτήρες των συζύγων πρέπει να λειτουργούν συμπληρωματικά, όχι διχαστικά. Ο ένας να συμπληρώνει και να κατανοεί τον άλλον. Ο Απ. Παύλος λέει «Μηδείς τα εαυτού ζητήτω, αλλά τα του ετέρου έκαστος». Αυτή είναι η πρόσκληση για τη δική μας υπέρβαση που οδηγεί στη θυσία των δικαιωμάτων μας.

2. Η συγγνώμη. Να αναγνωρίσουμε το μερίδιο της ευθύνης μας. Να ζητήσουμε συγγνώμη και από τα παιδιά μας αν χρειαστεί. Πολλές φορές υπερασπίζουμε το δικό μας σφάλμα μόνο και μόνο επειδή είναι δικό μας.

3. Καταφυγή στο Θεό. Με κοινή προσευχή των συζύγων. Με τη σιωπή μας την ώρα της ταραχής. Ατενίζοντας το βλέμμα του Εσταυρωμένου ως πηγή δυνάμεως. Με την καταφυγή στον Πνευματικό.

Ο Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης αναφέρει στο Γεροντικό ότι κάποτε είδε δύο μοναχούς να τσακώνονται. Τους πλησίασε και τους ρώτησε: «Αδελφοί μου, γιατί κατεβήκατε απ΄ το σταυρό σας;» Και οι σύζυγοι φέρουν σταυρό αλλά τον σηκώνουν μαζί.

Τέλος, προσοχή! Πολλά πράγματα μάς οδηγούν σε αναστάτωση χωρίς να είναι όντως σημαντικά. Να βάζουμε τα πράγματα στην ουσιαστική τους διάσταση.

Έτσι ο Χριστός θα κυβερνά το σπίτι μας αλλά και την οικία της ψυχής μας. Και η οικογένειά μας θα είναι ένας παράδεισος χαράς, γαλήνης και αγάπης.

Σημειώσεις από το θέμα που εισηγήθηκε
ο π. Αστέριος Χατζηνικολάου στη συνάντηση
που έγινε στην κατασκήνωση του Ελληνικού
την Κυριακή 23.9.2012

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΜΕΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ 2012 - 13

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ψαλμός θ΄ (9), στ.9 : "καί αὐτός (ὁ Κύριος) κρινεῖ τήν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, κρινεῖ λαούς ἐν εὐθύτητι".

Ψαλμός θ΄ (9), στ.9

ΚΕΙΜΕΝΟ

"καί αὐτός (ὁ Κύριος) κρινεῖ τήν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, κρινεῖ λαούς ἐν εὐθύτητι".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Καί θά δικάσῃ μέ δικαιοσύνην ὁλόκληρον τήν οἰκουμένην· θά δικάσῃ μέ εὐθύτητα καί χωρίς προσωποληψίαν ἤ ὀπισθοβουλίαν τούς λαούς ὅλων τῶν γενεῶν καί ὅλων τῶν ἐθνῶν" (Ἀπό τήν "Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

"Δέν θά ἀνέχεται εἰς τόν αἰῶνα ὁ Ἅγιος Θεός τήν ἁμαρτίαν καί τήν ἀδικίαν τοῦ κόσμου. Δέν θά ἀφήσῃ ἀτιμώρητον τό κακόν. Διότι ποτέ δέν θά λησμονήσῃ ὅτι εἶναι νομοθέτης καί κριτής παντοδύναμος. Ἐάν καταπατῆται ὁ νόμος του μέ ἀσέβειαν, ἐάν περιφρονοῦνται αἱ ἐντολαί του, ἐάν ἡ ἀρετή ἐμπαίζεται καί ὑβρίζεται, ἡ δέ κακία καί ἡ φαυλότης θριαμβεύῃ, θά ἔλθῃ κάποτε ἡ ἡμέρα τῆς κρίσεως καί τῆς δικαίας ἀνταποδόσεως. Καί προαναγγέλλει ὁ Δαβίδ τό μέγα γεγονός, ὅτι ὁ Κύριος θά κρίνῃ τήν οἰκουμένην. Θά ζητήσῃ ἀπό καθένα λόγον τῶν πράξεών του. Θά ἐξετάσῃ μέ πᾶσαν δικαιοσύνην τάς διαθέσεις μας, τάς ἀποφάσεις μας, τά ἔργα μας, ὁλόκληρον τήν ζωήν μας. Θά καταλογίσῃ εὐθύνας καί θ' ἀναγνωρίσῃ διακαιώματα. Θά καταδικάσῃ καί θά παραδώσῃ εἰς ἀπώλειαν, ἐνῶ ἄλλους θά ἐπαινέσῃ καί θά βραβεύσῃ. Ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ θά εἶναι φοβερά διά τούς ἀσεβεῖς καί ἀμετανοήτους, πανηγυρική δέ καί χαρμόσυνος διά τούς εὐσεβεῖς. Χριστιανέ, εἶσαι ἕτοιμος διά τήν ἡμέραν ἐκείνην;( Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ρωμαίους ιγ΄ 13 : "Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μή κώμοις καί μέθαις, μή κοίταις καί ἀσελγείαις, μή ἔριδι καί ζήλῳ".

Ρωμαίους ιγ΄ 13

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μή κώμοις καί μέθαις, μή κοίταις καί ἀσελγείαις, μή ἔριδι καί ζήλῳ".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Ὅπως συμπεριφέρεται κανείς τήν ἡμέραν, πού τά βλέμματα πολλῶν τόν παρακολουθοῦν, ἔτσι καί ἡμεῖς ἄς συμπεριφερθῶμεν μέ εὐπρέπειαν καί εὐταξίαν· ὄχι μέ ἄσεμνα φαγοπότια καί μέθας, οὔτε μέ πράξεις αἰσχρότητος καί ἀσελγείας, οὔτε μέ φιλονεικίας καί ζηλοτυπίας" ( Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ).

ΣΧΟΛΙΟ

Ἡ ζωή ἡ ὑλιστική, ἡ ζωή τῆς ἁμαρτίας, ἔχει στό καθημερινό πρόγραμμά της συνήθειες καί πράξεις πού ὑποβιβάζουν τόν ἄνθρωπο, κουρελιάζουν τήν ὑπόληψή του, προκαλοῦν συγκρούσεις καί διαμάχες. Καί ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μερικές ἀπό τίς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς τῆς ἁμαρτίας. Εἶναι τά ἄσεμνα τραγούδια καί τά γλέντια τά ὀργιαστικά, μέ κατάληξη τό ἐλεινό κατάντημα τῆς μέθης, πού ἐκθέτει τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια. Εἶναι καί πράξεις αἰσχρότητος καί ἀκολασίας, πού ὑπερβαίνουν κάθε ὅριο ἀναίδειας καί στιγματίζουν ἐκείνους πού δουλεύουν σ' αὐτές. Εἶναι καί φιλονικίες καί συμπλοκές φονικές, τίς ὁποῖες προκαλεῖ συχνά ἡ ζηλοτυπία καί ἔχουν πάντοτε ἀποτελέσματα θλιβερά. Ὁ χριστιανός ὅμως, τόν ὁποῖο ἁγίασεν ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι δυνατό νά ἀκολουθεῖ τέτοια πορεία. Χρέος του εἶναι νά ζεῖ μέ σεμνότητα, νά φυλάσσει αὐστηρή ἠθικότητα, νά εἶναι ἄνθρωπος τῆς εἰρήνης, φῶς καί παράδειγμα γιά τούς ἄλλους ἀνθρώπους ( Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ματθ. ζ΄ 1-2 : " Μή κρίντε, ἵνα μή κριθῆτε· ἐν ὧ γάρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καί ἐν ὧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν".

Ματθ. ζ΄ 1-2

ΚΕΙΜΕΝΟ

" Μή κρίντε, ἵνα μή κριθῆτε· ἐν ὧ γάρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καί ἐν ὧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

" Μή κατακρίνετε ἀσυμπαθῶς τόν πλησίον σας, διά νά μή κατακριθῆτε ὑπό τοῦ Θεοῦ. Διότι μέ τήν αὐτήν ἀσυμπαθῆ καί αὐστηράν κρίσιν, μέ τήν ὁποίαν κατακρίνετε, θά κατακριθῆτε, καί μέ τό αὐτό μέτρον, μέ τό ὁποῖον ἐξετάζετε καί καταδικάζετε τάς πράξεις τοῦ πλησίον, θά μετρηθῇ καί διά σᾶς ὑπό τοῦ Θεοῦ ἡ πολιτεία καί συμπεριφορά σας" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

Πολύ πρόθυμοι εἴμαστε ὅλοι στό νά περιεργαζόμαστε καί νά σχολιάζουμε τίς πράξεις τῶν ἄλλων· νά τούς ἐπικρίνουμε, νά τούς κακολογοῦμε, νά τούς καταδικάζουμε, μέ πολλή μάλιστα αὐστηρότητα, χωρίς νά εἶναι παρών ὁ κατηγορούμενος, γιά νά ἀκουστεῖ ἡ ἀπολογία του. Τί μαρτυροῦν ὅλα αὐτά; Μαρτυροῦν ὅτι λησμονοῦμε τίς δικές μας παρεκτροπές, τίς εὐθύνες καί τίς ἐλλείψεις μας, οἱ ὁποῖες μάλιστα ἠμπορεῖ νά εἶναι πολύ περισσότερες καί σοβαρότερες ἀπό ἐκεῖνες, πού βλέπουμε καί καταδικάζουμε στούς ἄλλους. Μαρτυροῦν ἀκόμη, ὅτι δέν ὑπάρχει στίς ψυχές μας ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον, ἡ ἀγάπη πού βλέπει ὅλους μέ ἐπιείκεια, μέ συγκατάβαση, μέ ἐνδιαφέρον γιά τή διόρθωσή τους. Γι' αὐτό λοιπόν ὁ Κύριος ὄχι μόνο ἀπαγορεύει τήν κατάκριση, ἀλλά καί προλέγει ὅτι, ἐφ' ὅσον κατακρίνουμε τόν πλησίον μας, θά πέσουμε κι ἐμεῖς στό κρίμα τῆς θείας δικαιοσύνης. Μέ ὅ,τι μέτρο αὐστηρότητας κατακρίναμε τούς ἄλλους, μέ αὐτό θά κρίνει καί ὁ Θεός τίς ἰδικές μας πράξεις. Ἀλλά μᾶς συμφέρει αὐτό; (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΠΕΜΠΤΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ψαλμός νθ΄ (59) 13 : "Δός ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεως, καί ματαία σωτηρία ἀνθρώπου".

Ψαλμός νθ΄ (59) 13

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Δός ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεως, καί ματαία σωτηρία ἀνθρώπου".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Δός μας βοήθειαν διά νά σωθῶμεν ἀπό τήν θλῖψιν πού μᾶς συνέχει, διότι εἰς μάτην θά προσπαθήσῃ ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος νά μᾶς σώσῃ" (Ἀπό τήν "Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ.10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

Στίς θλίψεις καί τίς ἀνάγκες, σέ ὧρες κινδύνων καί παθημάτων, ὅλοι αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη τῆς βοηθείας. Καί καταφεύγουμε λοιπόν σέ ἀνθρώπους, πού ἔχουν τά μέσα καί δύναμη καί ἐπιρροή. Καταφεύγουμε σέ συγγενεῖς καί φίλους, σέ γνωστούς μας ἀνθρώπους, πού νομίζουμε ὅτι θά εἶναι πρόθυμοι νά ἐνδιαφερθοῦν καί νά μᾶς συντρέξουν στήν ἀνάγκη μας. Καί καταφεύγουμε συχνά μέ μεγάλες ἐλπίδες, χωρίς δισταγμούς, γιά νά ζητήσουμε προστασία καί σωτηρία. Ἐν τούτοις εἶναι ἐντελεῶς ἀβέβαιο πρᾶγμα ἡ βοήθεια τῶν ἀνθρώπων. Εἴτε δέν ἔχουν τό ἐνδιαφέρον. Εἴτε δέν ἐννοοῦν νά χαλάσουν τήν ἡσυχία τους καί νά ἀσχοληθοῦν μέ ξένες ὑποθέσεις. Εἴτε πραγματικά δέν εἶναι σέ θέση νά δώσουν βοήθεια ἀποτελεσματική. Ὁ ἄνθρωπος δέν ἠμπορεῖ νά γίνει ποτέ Θεός παντοδύναμος. Καί ὅμως ὑπάρχει, καί ὑπάρχει κοντά μας, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, ὁ παντοδύναμος προστάτης καί βοηθός. Πρός αὐτόν ἄς στρέψουμε θερμή τήν προσευχή μας σέ ὧρες ἀναγκῶν καί θλίψεων καί κινδύνων. Καί αὐτός εἶναι σέ θέση νά μᾶς δώσει ὅ,τι ζητοῦμε (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 18/9

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

● Ὁ Ὅσιος Εὐµένιος ὁ θαυµατουργός, ἐπίσκοπος Γορτύνης

● Οἱ Ἁγίες Σοφία καὶ Εἰρήνη

● Ἡ Ἁγία Ἀριάδνη

● Ὁ Ἅγιος Κάστωρ

● Ὁ Ὅσιος Ρωµῦλος

Περισσότερα στοιχεῖα

Ὁ Ὅσιος Εὐµένιος ὁ θαυµατουργός, ἐπίσκοπος Γορτύνης

Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Εὐµένιος ὑπέβαλλε τὸν ἑαυτό του σὲ πολλὲς σκληραγωγίες καὶ ἀσκήσεις. Ἡ ἐγκράτεια ἦταν ἐκείνη ποὺ τὸν διέκρινε περισσότερο, διότι στὸ µυαλό του εἶχε πάντα τὴν συµβουλὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «πᾷς ὁ ἀγωνιζόµενος πάντα ἐγκρατεύεται». Καθένας, δηλαδή, ποὺ ἀγωνίζεται, ἐγκρατεύεται σὲ ὅλα, ἀκόµα καὶ στὴν τροφὴ καὶ στὸ ποτό, προκειµένου νὰ πετύχει τὸν πνευµατικό του σκοπό. Καὶ ὁ Εὐµένιος, ἀκολουθώντας τὰ λόγια τοῦ θεόπνευστου Ἀποστόλου, πέτυχε. Ἀξιώθηκε νὰ ἱερωθεῖ καὶ νὰ γίνει ἐπίσκοπος Γορτύνης στὴν Κρήτη. Ἀπὸ τὴν νέα του θέση, ἡ ἀρετή του ἔλαµψε ἀκόµα περισσότερο καὶ ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε τὴν χάρη καὶ τὴν δύναµη νὰ θαυµατουργεῖ. Καὶ ὅπως ἀναφέρει ἡ παράδοση, µία φορὰ µὲ ἀναµµένες λαµπάδες κατέκαυσε ἕναν δράκοντα, ποὺ ὅρµησε ἐναντίον του. Ἔπειτα ὁ Εὐµένιος πῆγε στὴ Ρώµη, ὅπου µὲ τὴν θεία του διδασκαλία καὶ µὲ θαύµατα στερέωσε τοὺς πιστούς. Ποθώντας, ὅµως, περισσότερη σκληραγωγία καὶ ἄσκηση, πῆγε στὴ Θηβαΐδα τῆς Ἄνω Αἰγύπτου, κοντὰ στοὺς µεγάλους ἀσκητές. Ἐκεῖ παρέδωσε καὶ τὸ πνεῦµα του στὸ Θεό. Τὸ δὲ λείψανό του µεταφέρθηκε καὶ θάφτηκε µὲ τιµὲς στὴν ἕδρα τῆς ἐπισκοπῆς του, στὴν Κρήτη.

Οἱ Ἁγίες Σοφία καὶ Εἰρήνη

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους. (Ἡ µνήµη τους ἐπαναλαµβάνεται καὶ τὴν 28η Σεπτεµβρίου).

Ἡ Ἁγία Ἀριάδνη

Ἂν καὶ δούλα, ἦταν ἀνώτερη καὶ λαµπρότερη ἀπὸ πολλὲς κυρίες, δοῦλες τῶν κοσµικῶν µαταιοτήτων καὶ τῶν γήινων µολυσµῶν. Ἡ ἁγία Ἀριάδνη ἔζησε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Ἀδριανοῦ καὶ Ἀντωνίνου (117-139 µ.Χ.), καὶ ἔγινε χριστιανὴ στὴ Φρυγία πόλη τῶν Προµισέων. Ὅταν τὸ πληροφορήθηκε ὁ ἀφέντης της Τέρτυλος, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἰσχυρότερους πρόκριτους τῆς πόλης, τὴν πίεζε νὰ ἐπανέλθει στὴν εἰδωλολατρία. Ἐκείνη ὅµως ἐπέµενε στὴν χριστιανικὴ ὁµολογία της, καὶ στάθηκε ἀδύνατο νὰ τὴν πείσουν νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, κατὰ τὴν ἡµέρα µάλιστα ποὺ γιόρταζε τὰ γενέθλιά του ὁ γιὸς τοῦ κυρίου της. Τότε τὴν ἔδειραν σκληρὰ καὶ τὴν βασάνισαν γιὰ πολύ, ἀφοῦ ἔγδαραν τὶς σάρκες της µὲ σιδερένια νύχια. Γιὰ νὰ ἀποφύγει περισσότερες πιέσεις, ἐγκατέλειψε τὸ σπίτι τοῦ κυρίου της. Καὶ ἐνῷ τὴν καταδίωκαν, ἔπεσε σὲ γκρεµὸ ὅπου καὶ βρῆκε τὸν θάνατο.

Ὁ Ἅγιος Κάστωρ

Στὸ Ἁγιολόγιο τοῦ Σ. Εὐστρατιάδη, µαζὶ µὲ τὸν Κάστορα, προβάλλεται καὶ µία Ἁγία µὲ τὸ ὄνοµα Θεοδώρα.

Ὁ Ὅσιος Ρωµῦλος

Στοὺς Συναξαριστὲς δὲν ἀναφέρεται κανένα ὑπόµνηµα γιὰ τὸν ὅσιο αὐτό, βιογραφία του ὑπάρχει στὸ ὑπ᾿ ἀριθµ. 154 χειρόγραφο τῆς Σκήτης τῶν Καυσοκαλυβίων, ποὺ συνέγραψε ὁ µαθητὴς τοῦ ἐν λόγῳ Ὁσίου, Γρηγόριος. Σύµφωνα λοιπὸν µὲ τὰ στοιχεῖα αὐτά, ὁ Ὅσιος Ρωµύλος γεννήθηκε τὸ 1300 περίπου στὴν παραδουνάβια πόλη Βιδίνιο, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς. Ὁ πατέρας του ἦταν Ἕλληνας καὶ ἡ µάνα του Βουλγάρα. Τὸ πρῶτο του ὄνοµα ἦταν Ράικος καὶ σὲ κατάλληλη ἡλικία οἱ γονεῖς του τὸν ἐµπιστεύθηκαν σὲ σπουδαῖο δάσκαλο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὁ νεαρὸς Ράικος ἔµαθε τὰ πρῶτα του γράµµατα. Στὴ συνέχεια, ἐπειδὴ εἶχε κλίση στὴ µοναχικὴ ζωή, κατέφυγε στὴ Μονὴ τῆς Θεοτόκου τῆς Ὁδηγήτριας, κοντὰ στὸ Τίρνοβο (Βουλγαρίας). Ἐκεῖ ἔγινε µοναχὸς µὲ τὸ ὄνοµα Ρωµανὸς καὶ ἀσκήτευσε εὐδοκίµως γιὰ τρία συνεχῆ χρόνια. Κατόπιν ἔκανε κοντὰ στὸν ὅσιο Γρηγόριο τὸν Σιναΐτη καὶ ἔπειτα, ἀφοῦ ἔγινε µεγαλόσχηµος µὲ τὸ ὄνοµα Ρωµύλος, πῆγε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἔξω ἀπὸ τὴν Μονὴ Μεγίστης Λαύρας, ὅπου µαζὶ µὲ τὸν µαθητή του Γρηγόριο ἀσκήτευε στὴν ἡσυχία. Πολλοὶ Ἁγιορεῖτες ἔρχονταν κοντά του γιὰ ν᾿ ἀκούσουν τὰ σοφὰ λόγια του καὶ νὰ πάρουν τὶς ὀρθὲς πνευµατικὲς συµβουλές του. Κατὰ τὸν πόλεµο ὅµως Τούρκων κατὰ Σέρβων καὶ Βουλγάρων, πολλοὶ Σερβοβούλγαροι µοναχοί, λόγω φόβου, µετακινήθηκαν. Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ ὁ Ρωµύλος, πηγαίνοντας στὴν Αὐλῶνα (ἴσως τῆς Ἀλβανίας). Κατόπιν ταξίδεψε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴ Ραβένιτσα τῆς Σερβίας, ὅπου στὴν ἐκεῖ Ἱερὰ Μονὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Μετὰ τὸν θάνατό του, ὁ τάφος εὐωδίαζε καὶ ἐπετέλεσε πολλὰ θαύµατα.

Εφεσ.δ΄1: "Παρακαλῶ οῦν ὑμᾶς ἐγώ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε".

Εφεσ.δ΄1

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Παρακαλῶ οῦν ὑμᾶς ἐγώ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Σύμφωνα λοιπόν μέ αὐτά, πού σᾶς ἔγραψα προηγουμένως, σᾶς παρακαλῶ ἐγώ, ὁ ὁποῖος εἶμαι φυλακισμένος διά τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, νά πολιτευθῆτε κατά τρόπον ἄξιον τῆς ὑψηλῆς κλήσεως, εἰς τήν ὁποίαν προσεκλήθητε ἀπό τόν Θεόν" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

Ὁ τίμιος ἄνθρωπος ὅταν ἀναλάβει ἕνα ἀξίωμα, θεωρεῖ ὑποχρέωσή του νά φέρεται καί νά ζεῖ ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ νέα του θέση. Ἡ στάση του αὐτή θά ἀποδείξει, ὅτι σέβεται τό ἀξίωμά του καί ὅτι ἔχει τή διάθεση νά ἀνταποκριθεῖ στά καθήκοντά του. Κάτι παρόμοιο ἀληθεύει καί γιά τό χριστιανό. Ὁ χριστιανός ἔλαβε τήν ἐξαιρετική τιμή νά κληθεῖ ἀπό τό Θεό, γιά νά γίνει παιδί του καί κληρονόμος τῆς βασιλείας του. Ὑπάρχει ἆραγε πρόσκληση ἀνώτερη καί πιό εὐεργετική γι' αὐτόν; Ἀλλά γι' αὐτό καί ὀφείλει νά συμπεριφέρεται καί νά ζεῖ, ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ ὑψηλή πρόσκληση, πού ἔλαβε ἀπό τό Θεό. Καί οἱ σκέψεις του, τά λόγια καί τά ἔργα, καί ὁλόκληρη ἡ ζωή του, πρέπει νά φανερώνουν ὅτι δέ λησμονεῖ ποτέ πόσο τόν ἐτίμησεν ὁ Θεός, σέ ποιά δόξα καί εὐτυχία τόν ἐκάλεσε. Ἑπομένως θά φιλοτιμεῖται νά φανεῖ ἄξιος τῆς ἀγάπης αὐτῆς τοῦ Θεοῦ, μέ ζωή πού θά συμφωνεῖ μέ τήν πρόσκλησή του, ὥστε νά εὐαρεστήσει στό Θεό καί νά κληρονομήσει τά ἀγαθά του ( Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Γεώργιος Λ. Καφούρος

Η Εξόδιος Ακολουθία του Γεωργίου Λ. Καφούρου

μέλους της αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ"

θα γίνει από το Κοιμητήριο Ζωγράφου
την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012
και ώρα 2.30 μ.μ.

Αιωνία του η μνήμη.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΤΡΙΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ "ΧΑΡΟΥΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ" ΚΑΙ "ΧΕΛΙΔΟΝΙΩΝ"

Μαζί με τα Σχολεία, ξεκίνησαν το Σαββατοκύριακο 14 - 15 Σεπτεμβρίου, μέσα στην χαρούμενη και αγωνιστική, σταυροαναστάσιμη ατμόσφαιρα της Εορτής του Τιμίου Σταυρού και οι νεανικές συγκέντρώσεις μας!

Οι συναντήσεις γίνονται σύμφωνα με το εξής πρόγραμμα:

"Χελιδόνια" Μαθητές Γ΄- ΣΤ Δημοτικοῦ Σάββατο 4.00 μ.μ.
Ομάδες Μαθητριῶν Γυμνασίου - Λυκείου Κυριακή 11.30 π.μ.
"Χελιδόνια" Μαθήτριες Γ΄- ΣΤ Δημοτικοῦ Κυριακή 11.30 π.μ.
Παιδάκια Νηπιαγωγείου, Α΄, Β΄ Δημοτικοῦ Κυριακή 11.30 π.μ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

● Οἱ Ἁγίες Σοφία, Πίστη, Ἐλπίδα καὶ Ἀγάπη

● Ἡ Ἁγία Ἀγαθοκλεία

● Οἱ Ἅγιοι Μάξιµος, Θεόδοτος καὶ Ἀσκληπιοδότη

● Ἡ Ἁγία Λούκια ἡ χήρα καὶ Γεµινιανός ὁ γιός της

● Ἡ Ἁγία Θεοδότη «τῆς ἐν Νίκαιᾳ»

● Οἱ Ἅγιοι Χαράλαµπος, Παντολέων καὶ ἡ συνοδεία τους

● Οἱ Ἅγιοι Πηλέας καὶ Νεῖλος Ἱεροµάρτυρες καὶ Ἐπίσκοποι

● Οἱ Ἅγιοι Πατερµούθιος καὶ Ἠλίας οἱ ἔνδοξοι

● Οἱ Ἅγιοι 100 Μάρτυρες οἱ Αἰγύπτιοι

● Οἱ Ἅγιοι 50 Μάρτυρες ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη

● Οἱ Ἅγιοι Ἠρακλείδης καὶ Μύρων ἐπίσκοποι Ταµάσου τῆς Κύπρου

● Ὁ Ὅσιος Ἀναστάσιος ὁ θαυµατουργὸς «ὁ ἐν Κύπρῳ»

● Ὁ Ἅγιος Εὐξίφιος

Περισσότερα στοιχεῖα

Οἱ Ἁγίες Σοφία, Πίστη, Ἐλπίδα καὶ Ἀγάπη

Μαρτύρησαν στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Ἀδριανοῦ (117-138). Ἡ µητέρα Σοφία, τίµια καὶ θεοσεβὴς γυναῖκα, γρήγορα χήρεψε, καὶ µὲ τὶς τρεῖς κόρες της ἦλθε στὴ Ρώµη. Ἐκεῖ συνελήφθησαν, διότι καταγγέλθηκαν σὰν φηµισµένες χριστιανές. Ἀφοῦ ἀποµόνωσαν τὴν µητέρα, ἄρχισαν νὰ ἀνακρίνουν τὶς κόρες. Πρώτη παρουσιάστηκε στὸ Βασιλιὰ ἡ δωδεκάχρονη Πίστη. Τῆς πρότεινε νὰ ἀρνηθεῖ τὸ Χριστὸ καὶ θὰ τῆς χορηγοῦσε τὰ πάντα, γιὰ νὰ ζήσει εὐτυχισµένη ζωή. Τὰ λόγια της Ἁγίας Γραφῆς ἀποτέλεσαν δυναµικὴ ἀπάντηση τῆς Πίστης: «Ἐν πίστει ζῶ, τὴν τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός µε καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐµοῦ». Δηλαδή, ζῶ ἐµπνεόµενη ἀπὸ τὴν πίστη µου στὸ Χριστό, ποὺ µὲ ἀγάπησε καὶ ἔδωσε τὸν ἑαυτό Του γιὰ τὴν σωτηρία µου. Τότε, µετὰ ἀπὸ φρικτὰ βασανιστήρια, τὴν ἀποκεφάλισαν. Ἐπίσης µὲ τὰ λόγια της Ἁγίας Γραφῆς, ἀπάντησε καὶ ἡ δεκάχρονη Ἐλπίδα, ὅταν τὴν ρώτησαν ἂν ἀξίζει νὰ ὑποβληθεῖ σὲ τέτοια βασανιστήρια. Ναί, ἀξίζει, εἶπε, διότι «ἠλπίκαµεν ἐπὶ Θεῷ ζώντι, ὃς ἐστὶ σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, µάλιστα πιστῶν». Δηλαδή, ἔχουµε στηρίξει τὶς ἐλπίδες µας στὸ ζωντανὸ Θεό, ποὺ εἶναι σωτὴρ ὅλων τῶν ἀνθρώπων, καὶ πρὸ πάντων τῶν πιστῶν. Ἀµέσως τότε καὶ αὐτὴ ἀποκεφαλίστηκε. Ἀλλὰ δὲν ὑστέρησε σὲ ἀπάντηση καὶ ἡ ἐννιάχρονη Ἀγάπη. Εἶπε ὅτι ἡ ὕπαρξή της εἶναι στραµµένη «εἰς τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑποµονὴ τοῦ Χριστοῦ». Βέβαια, δὲν ἄργησαν νὰ ἀποκεφαλίσουν καὶ αὐτή. Ὁ δὲ Κύριος, µετὰ τρεῖς µέρες, παρέλαβε καὶ τὴν µητέρα τους.

Ἡ Ἁγία Ἀγαθοκλεία

Μὲ τὴν µεγάλη της ὑποµονὴ στὸ µαρτύριο, στόλισε καὶ αὐτὴ τοὺς πρώτους αἰῶνες τοῦ χριστιανισµοῦ. Ἂν καὶ ἀπὸ τὴ γέννησή της δούλα, ἔλαµψε διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐλεύθερη στὴν ψυχή. Ὁ κύριός της, ποὺ ὀνοµαζόταν Νικόλαος, εἶχε γίνει χριστιανὸς καὶ φερόταν πρὸς τὴν Ἀγαθοκλεία µὲ πολλὴ φιλανθρωπία καὶ ἀγαθότητα. Ἀλλ᾿ ἡ κυρία της, Παυλίνα, γυναῖκα σκληρόκαρδη, ἐπέµενε στὴν εἰδωλολατρία. Καὶ ὅπως ἦταν θυµώδης καὶ µέθυσος βασάνιζε πολλὲς φορὲς τὴν Ἀγαθοκλεία καὶ προσπαθοῦσε µὲ πεῖσµα νὰ τὴν ἐπαναφέρει στὴ θρησκεία τῶν εἰδώλων. Ἐπὶ ὀκτὼ χρόνια ἔτσι, ἡ ταλαίπωρη καὶ συγχρόνως µακάρια δούλα, ὑπέφερε καθηµερινὴ ζωὴ µαρτυρίου. Τὴν ἔβριζε, τὴν χτυποῦσε, κένταγε µὲ πιρούνια τὸ σῶµα της καὶ τὴν πλήγωνε µὲ ἀλύπητο µαστίγωµα. Καὶ ἐπειδὴ ὅλα αὐτὰ δὲν νικοῦσαν τὴν γνώµη τῆς εὐσεβέστατης χριστιανῆς, κάποια µέρα, ἄναψε φωτιὰ καὶ τὴν ἔσπρωξε µέσα σ᾿ αὐτή. Ἔτσι ἡ Ἀγαθοκλεία λυτρώθηκε ἀπὸ τὴν ἀσεβὴ καὶ κακοῦργο εἰδωλολάτρισσα κυρία της, καὶ ἀποδήµησε στὰ µακάρια καὶ ἐλεύθερα σκηνώµατα τῶν δικαίων.

Οἱ Ἅγιοι Μάξιµος, Θεόδοτος καὶ Ἀσκληπιοδότη

Μαρτύρησαν µὲ σκληρὸ τρόπο, ἐπειδὴ ὁµολόγησαν τὸν Χριστό. Στὴν ἀρχὴ τοὺς µαστίγωσαν, κατόπιν τοὺς ἔκοψαν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια, τοὺς φυλάκισαν καὶ στὸ τέλος τοὺς ἀποκεφάλισαν. (Καταγόταν ἀπὸ τὴν Μαρκιανούπολη τῆς Θρᾴκης).

Ἡ Ἁγία Λούκια ἡ χήρα καὶ Γεµινιανός ὁ γιός της

Ἡ ἁγία Λούκια ἦταν πλούσια Ρωµαία κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν βασιλέων Διοκλητιανοῦ (284- 304) καὶ Μαξιµιανοῦ (286-305). Μετὰ 36 χρόνια χηρείας καὶ σὲ ἡλικία 75 χρονῶν, προδόθηκε ἀπὸ τὸν εἰδωλολάτρη γιό της Εὐτρόπιο, στὸν Διοκλητιανό, ὅτι πιστεύει στὸν Χριστό. Τότε ἡ Ἁγία συνελήφθη καὶ κλείστηκε στὴ φυλακή. Ἐκεῖ ὑπέστη σκληρὰ βασανιστήρια, ἀλλὰ µὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ παρέµεινε ἀβλαβὴς καὶ περιφερόταν στὴν πόλη γιὰ νὰ ἀποδοκιµάσει µ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν µικρότητα τῶν βασανιστῶν της. Τὸ εἶδε αὐτὸ ὁ Γερµινιανὸς (ἢ Γεµινιανός), πίστεψε στὸν Χριστὸ καὶ µαζὶ µὲ τὴν Λούκια παρουσιάστηκε στὸν βασιλιά, ὁµολογώντας τὸν Χριστό. Ἡ Λούκια υἱοθέτησε τὸν Γερµινιανό, τὸν βάπτισε καὶ ἀφοὶ ἀπαλλάχτηκαν ἀπὸ τοὺς βασανιστές τους, ἔφυγαν στὸ Ταυροµένιο τῆς Σικελίας. Ἀλλὰ ἐκεῖ, λόγω διωγµοῦ, ἡ Λούκια τράβηξε γιὰ τὰ βουνά, ὅπου ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

Ὁ δὲ Γερµινιανὸς συνελήφθη καὶ ἀποκεφαλίστηκε.

Ἡ Ἁγία Θεοδότη «τῆς ἐν Νίκαιᾳ»

Ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Ἀλέξανδρου Σεβήρου (222 µ.Χ.), ὅταν διοικητὴς στὴν Καππαδοκία εἶχε σταλεῖ ὁ Σιµπλίκιος. Ἡ Θεοδότη ἦταν ἀπὸ τὸν Εὔξεινο Πόντο, χριστιανὴ πλούσια, ἀλλ᾿ ἀκόµα ἀσύγκριτα πλουσιότερη στὴν εὐσέβεια καὶ στὰ ἔργα φιλανθρωπίας. Καταγγέλθηκε στὸν Σιµπλίκιο, ὅτι µὲ προσωπικές της ἐνέργειες, ἀλλὰ καὶ µὲ χρηµατικὰ βοηθήµατά της, προσηλυτίζει εἰδωλολάτρες στὸν χριστιανισµό. Ἀµέσως τότε τὴν συνέλαβαν καὶ τὴν βασάνισαν µὲ φρικτὸ τρόπο. Ἀλλὰ µὲ θαυµατουργικὸ τρόπο οἱ πληγές της ἔκλεισαν καὶ ἡ πόρτα τῆς φυλακῆς ἄνοιξε αὐτόµατα. Ἔτσι διασώθηκε καὶ ἀπὸ τὸ βραστὸ νερὸ καὶ ἀπὸ ἄλλα θανατηφόρα βασανιστήρια. Τελικὰ τὴν ἀποκεφάλισαν καὶ ἔτσι ἔνδοξα ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ µαρτυρίου. (Πρόκειται µᾶλλον περὶ τῆς ἰδίας Ἁγίας, ποὺ ἑορτάζει µαζὶ µὲ τὸν Ἅγιο Σωκράτη καὶ τὴν 21η Ὀκτωβρίου).

Οἱ Ἅγιοι Χαράλαµπος, Παντολέων καὶ ἡ συνοδεία τους

«Ἡ σύναξις αὐτῶν τελεῖται ἐν τῷ Δευτέρῳ». Οἱ Ἅγιοι Πηλέας καὶ Νεῖλος Ἱεροµάρτυρες καὶ Ἐπίσκοποι Κατάγονταν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Παρουσιάστηκαν µὲ θάρρος σὰ Χριστιανοί, µαζὶ µὲ τὸν Πατερµούθιο, τὸν Ἠλία καὶ 100 ἄλλους χριστιανούς, στὸν εἰδωλολάτρη βασιλιά. Ὑπέστησαν φρικτὰ µαρτύρια, τοὺς ἔβγαλαν τὸ δεξὶ µάτι καὶ στὸ τέλος τοὺς ἔκαψαν ζωντανούς.

Οἱ Ἅγιοι Πατερµούθιος καὶ Ἠλίας οἱ ἔνδοξοι

Μαρτύρησαν διὰ πυρός. Βλέπε πιὸ πάνω Πηλέας καὶ Νεῖλος.

Οἱ Ἅγιοι 100 Μάρτυρες οἱ Αἰγύπτιοι

Βλέπε πιὸ πάνω Πηλέας καὶ Νεῖλος.

Οἱ Ἅγιοι 50 Μάρτυρες ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη

Αὐτοὶ ἦταν ἀπὸ µία χώρα ποὺ ὀνοµαζόταν Ζωώρα. Καταγγέλθηκαν στὸν δούκα τοῦ τόπου, ὅτι ἦταν χριστιανοί. Στὴν ἀρχὴ τοὺς ἔστειλαν στὰ µεταλλεῖα σὰν ἐργάτες, ἀλλ᾿ ἐπειδὴ ἐπέµεναν στὴν πίστη τους, τελικά τους ἔκαψαν στὴ φωτιὰ ζωντανούς.

Οἱ Ἅγιοι Ἠρακλείδης καὶ Μύρων ἐπίσκοποι Ταµάσου τῆς Κύπρου

Ὁ Ἡρακλείδης ἦταν γιὸς ἱερέα εἰδωλολάτρη, τοῦ Ἱεροκλέα, ποὺ ἱεράτευε κατὰ τὴν Σολέα τῆς Κύπρου, στὸ χωριὸ Λαµπαδιστό. Ὁ ἱερέας διακρινόταν γιὰ τὰ φιλόξενα αἰσθήµατά του καὶ γι᾿ αὐτὸ δὲν δίστασε νὰ φιλοξενήσει τὸν Παῦλο καὶ τὸν Βαρνάβα καὶ τὸν Μᾶρκο, ὅταν αὐτοὶ βρέθηκαν στὸ ἔδαφος τῆς Κύπρου. Τότε εἵλκυσαν στὸν Χριστὸ τὸν γιό του Ἡρακλείδη καὶ αὐτὸς στὴ συνέχεια ἔφερε στὸν Χριστὸ τοὺς γονεῖς του. Τὸν Ἡρακλείδη ὁ Παῦλος διόρισε ἐπίσκοπο Ταµασίων τῆς Κύπρου. Ἐργάστηκε µὲ πολὺ ζῆλο, ἔχοντας συνεργάτη του τὸν Μύρωνα. Μπόρεσαν καὶ οἱ δυὸ νὰ φέρουν κοντὰ στὸν Χριστὸ πολλοὺς εἰδωλολάτρες. Οἱ ἐπιτυχίες τους ὅµως αὐτές, προκάλεσαν τὴν µανία τῶν ἀπίστων. Καὶ ἔτσι κάποια µέρα, ὅρµησαν ὁπλισµένοι ἐπάνω τους καὶ ἀφοῦ τοὺς θανάτωσαν, στὴ συνέχεια τοὺς ἔριξαν στὴ φωτιά. Καὶ ἔτσι ἔλαβαν τὸ ἁµαράντινο στεφάνι τοῦ µαρτυρίου.

Ὁ Ὅσιος Ἀναστάσιος ὁ θαυµατουργὸς «ὁ ἐν Κύπρῳ»

Ἡ µνήµη του δὲν ἀναφέρεται σὲ κανένα Συναξαριστή. Μόνασε στὴν Κύπρο µαζὶ µὲ ἄλλους 300, ἐπὶ βασιλείας Ἀλεξίου καὶ Ἰωάννου Κοµνηνῶν. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. (Ἡ µνήµη του ἀναφέρεται µαζὶ µ᾿ αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Ἀγαπίου καὶ Ἀλεξάνδρου, βλέπε σχετικῶς Α.Χ.Ε.Χ.).

Ὁ Ἅγιος Εὐξίφιος

Ἡ µνήµη του ἀναφέρεται ἐπιγραµµατικὰ στὸ «Μικρὸν Εὐχολόγιον ἢ Ἁγιασµατάριον» ἔκδοση Ἀποστολικῆς Διακονίας 1956, χωρὶς ἄλλες πληροφορίες. Πουθενὰ ἀλλοῦ δὲν ἀναφέρεται ἡ µνήµη του. Ἴσως συγχέεται µὲ τὸν ἅγιο Αὔξιβιο (17 Φεβρουαρίου). (Ἐδῶ ὁρισµένοι Συναξαριστές, ἀναφέρουν καὶ τὴν µνήµη τῶν 300 Ἀλαµανῶν Κυπρίων, βλέπε σχετικῶς Α.Χ.Ε.Χ.).