Λουκά ιβ΄ 2
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Οὐδέν δέ συγκεκαλυμμένον ἐστίν ὅ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καί κρυπτόν ὅ οὐ γνωσθήσεται".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ἀλλ' ἡ ὑποκρισία των αὐτή δέν θά μείνῃ διά παντός σκεπασμένη. Τίποτε δέν ὑπάρχει, ὁσονδήποτε καλά καί ἄν εἶναι σκεπασμένον, πού νά μή ξεσκεπασθῇ εἰς τό τέλος καί φανερωθῇ, καί δέν ὑπάρχει κρυφό, πού δέν θά γίνῃ γνωστόν" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
ΣΧΟΛΙΟ
Εἶναι γεγονός ὅτι πολλές πράξεις τῶν ἀνθρώπων, εἴτε καλές εἴτε κακές, μένουν ἄγνωστες καί σκεπάζονται ἀπό τήν ἀφάνια. Περνοῦν λοιπόν ἀπαρατήρητες προσπάθειες εὐγενεῖς, πράξεις ἀγάπης καί αὐτοθυσίας, ἡρωϊσμοί τοῦ καθήκοντος, ἀγῶνες μυστικοί τῆς ψυχῆς, πού καταλήγουν σέ ἔνδοξη νίκη κατά τοῦ κακοῦ. Ὅπως πάλι κρύπτονται στήν ἀφάνεια ἀτιμίες καί ἀπάτες, φαυλότητες καί ἐγκλήματα, πού διαπράττονται στό σκοτάδι. Καί ὅμως οὔτε τά πρῶτα οὔτε τά δεύτερα θά μείνουν γιά πάντα ἄγνωστα. Περιστάσεις ἀνέλπιστες, ἀλλά καί ἡ ἐπέμβαση τῆς θείας δικαιοσύνης, κάμνουν ὥστε τά κρυπτά νά ἔλθουν στό φῶς, ἡ ἀρετή νά ἀναγνωρίζεται, ἡ κακία νά στιγματίζεται. Καί δέν εἶναι σπάνιες οἱ περιπτώσεις, πού ὕστερα ἀπό χρόνια πολλά ξεσκεπάζεται ὁ ὑποκριτής καί παραδίνεται στήν κοινή περιφρόνηση, ἐνῶ ἀντίθετα ἕνας πού συκοφαντήθηκε καί παραγνωρίστηκε ἀποκαθίσταται στή δίκαιη ἐκτίμηση τῆς κοινωνίας. Χριστιανέ, μή πράττεις τίποτε, πού δέν ἀντέχει στό φῶς τῆς δημοσιότητας. Πρᾶττε πάντοτε τό καλό, ὥστε, ἄν φανερωθεῖ, νά ἔχεις τιμή καί δόξα, καί ὄχι ἀτιμία καί ντροπή. (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθέίας" ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
