Ἀποκ. ιη΄ 4
ΚΕΙΜΕΝΟ
" Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς, καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Καί ἤκουσα ἄλλην φωνήν ἀπό τόν οὐρανόν νά λέγῃ· Ἐβγᾶτε ἔξω ἀπό τήν πόλιν αὐτήν ὅσοι ἀποτελεῖτε τόν λαόν ἐμοῦ τοῦ Θεοῦ, διά νά μή γίνετε συμμέτοχοι καί συνυπεύθυνοι εἰς τάς ἁμαρτίας της καί νά μή λάβετε καί σεῖς μέρος ἀπό τάς τιμωρίας καί τάς πληγάς, μέ τάς ὁποίας θά κτυπηθῇ" (Ἀπό τήν "ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
ΣΧΟΛΙΟ Β΄ (συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Ποιοὶ ὅμως εὐθύνονται γιὰ τὴν ἀπαράδεκτη αὐτὴ κατάσταση καὶ τί θὰ πρέπει νὰ γίνει;
α) Εὐθυνόμαστε ὅλοι. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ εἶναι μεγάλο λάθος αὐτὸ ποὺ λέγεται συνήθως ὅτι «φταίει ἡ τηλεόραση», ἐννοώντας κυρίως ὅτι φταῖνε αὐτοὶ ποὺ εἶναι ἰδιοκτῆτες τῶν τηλεοπτικῶν σταθμῶν. Φταῖνε βέβαια, ἀλλὰ δὲν φταῖνε μόνο αὐτοί. Οἱ τηλεοπτικοὶ σταθμοὶ εἶναι σχεδὸν ὅλοι κερδοσκοπικὲς ἐπιχειρήσεις ποὺ ἐξαρτοῦν τὰ κέρδη τους ἀπὸ τὸ ποσοστὸ θεαματικότητας τῶν ἐκπομπῶν τους. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι σὲ ἕνα πολὺ μεγάλο βαθμὸ τὸ περιεχόμενο τῶν ἐκπομπῶν τὸ καθορίζουν οἱ προτιμήσεις τῶν τηλεθεατῶν. Ἂν μιὰ κακοῦ περιεχομένου ἐκπομπὴ ἔφτανε νὰ ἔχει μηδενικὴ ἢ πολὺ μικρὴ τηλεθέαση, εἶναι ἀναμφίβολο ὅτι ὁ τηλεοπτικὸς σταθμὸς θὰ διέκοπτε ἀμέσως τὴν προβολή της. Ἑπομένως καὶ οἱ τηλεθεατὲς εὐθύνονται γιὰ τὸ περιεχόμενο τῶν ἐκπομπῶν τῆς τηλεοράσεως. Ἄρα καὶ ὅσοι ἀπὸ μᾶς παρακολουθοῦν τηλεόραση, ἔχουν μερίδιο εὐθύνης. Καὶ ἔχουν μερίδιο εὐθύνης, κυρίως διότι δὲν ἀντιδροῦν ἀλλὰ δέχονται ἀδιαμαρτύρητα αὐτὸ τὸ χαμηλοῦ περιεχομένου πρόγραμμα τῶν τηλεοπτικῶν σταθμῶν.
Μὲ δεδομένο ὅμως ὅτι οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι τέτοιο περιεχόμενο θέλουν, τί μπορεῖ νὰ κάνει ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς; Τίποτε, θὰ ἀπαντήσουν μερικοί. Ὅμως δὲν εἶναι ἀλήθεια αὐτό. Πάρα πολλοὶ ἄνθρωποι ἔχουν καλὴ διάθεση ἀλλὰ δὲν ἀντιδροῦν ἀπὸ μόνοι τους. Χρειάζονται κάποιον νὰ τοὺς παρακινήσει καὶ νὰ τοὺς εὐαισθητοποιήσει. Ἑπομένως πολλὰ μποροῦμε καὶ πρέπει νὰ κάνουμε.
β) Μποροῦμε καὶ πρέπει νὰ ἀντιδροῦμε ἐνεργητικότερα. Πρωτίστως τὸ ἄριστο θὰ ἦταν νὰ κλείσουμε τελείως τὶς τηλεοράσεις στὰ σπίτια μας. Δὲν πρόκειται νὰ χάσουμε τίποτε ἀπὸ μιὰ τέτοια ἐνέργεια. Κερδισμένοι καὶ ὄχι χαμένοι θὰ εἴμαστε. Καὶ μάλιστα κερδισμένοι πολλαπλῶς. Καὶ ἀπὸ πλευρᾶς χρόνου καὶ ἀπὸ πλευρᾶς ἀναπαύσεως καὶ βέβαια πολὺ περισσότερο ἀπὸ πνευματικῆς πλευρᾶς. Θὰ ἀποφεύγαμε τὸ ἀκάθαρτο περιεχόμενο ποὺ μολύνει τὴν ψυχὴ καὶ θὰ εἴχαμε δύναμη καὶ ἔμπνευση καὶ διάθεση νὰ στραφοῦμε πρὸς τὸν Δημιουργό μας μὲ θερμότερη προσευχὴ καὶ μελέτη καὶ ἐργασία τοῦ καλοῦ.
Ὁπωσδήποτε ὅμως χρέος μας εἶναι νὰ διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὸ περιεχόμενό της καὶ νὰ παρακινοῦμε καὶ ἄλλους νὰ κάνουν τὸ ἴδιο. Συχνὰ φτάνει ἡ πρωτοβουλία ἑνὸς μόνον ἀνθρώπου γιὰ νὰ σταματήσει κάποιο κακό. Αὐτὸ θὰ ἦταν καὶ ἕνας τρόπος ἔμπρακτης διόρθωσης τῆς ἔνοχης εὐθύνης ὅσων κακῶς παρακολουθοῦν αὐτὰ τὰ ἀπαράδεκτα προγράμματα
Τὴν καταστροφικὴ δύναμη τῆς τηλεοράσεως ἴσως δὲν τὴν ἔχουμε πλήρως συνειδητοποιήσει ἀκόμη. Ἂν κάτι παραπάνω σήμερα καταλάβαμε, ἴσως εἶναι ἡ κατάλληλη στιγμὴ νὰ πάρουμε δραστικότερα μέτρα. Νὰ ἀκούσουμε τὴ φωνὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ μᾶς καλεῖ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὴν διεφθαρμένη Βαβυλώνα. Παραπάνω ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο καὶ τὰ ψεύτικα ἀγαθά του ἀξίζει ἡ ἀθάνατη ψυχὴ τοῦ καθενός μας καὶ οἱ ψυχὲς τῶν παιδιῶν μας, ποὺ σήμερα παραδίδονται ἀνυπεράσπιστες στὸν Μινώταυρο τῶν αἰσχρῶν τηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν.
