Ψαλμός μζ΄ (47) στ.15
ΚΕΙΜΕΝΟ
"ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Θεός ἡμῶν εἰς τόν αἰῶνα καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· αὐτός ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τούς αἰῶνας".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ὅτι ὁ ἐργασθείς τήν θαυμαστήν ἀπολύτρωσίν μας εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεός μας καί τώρα καί μετά τόν θάνατόν μας, αἰωνίως καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Αὐτός θά μᾶς ποιμάνῃ εἰς γενεάς γενεῶν, ἀτελευτήτως" (Ἀπό τήν "Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας"τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
ΣΧΟΛΙΟ
Οἱ ἄνθρωποι τήν παλαιά ἐποχή εἶχαν πλάσει πολλούς θεούς καί εἶχαν στήσει πολλά εἴδωλα σέ θεότητες ἀνύπαρκτες. Ἀλλά ὁ Θεός ὁ ἀληθινός, ὁ μόνος Θεός, φανερώθηκε πρῶτα μέν στούς Ἰουδαίους, ἔπειτα δέ διά τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, σέ ὅλο τόν κόσμο. Εἶναι ὁ ἄπειρος καί αἰώνιος Θεός, τοῦ ὁποίου ἡ δόξα καί τό μεγαλεῖο δέν πρόκειται ποτέ νά καταργηθεῖ. Αὐτός εἶναι ὁ προστάτης καί κηδεμόνας μας. Διότι δέν στέκει σέ ἀπόσταση, ἀλλά συγκαταβαίνει πρός ἐμᾶς μέ ἀγάπη. Ὅπως ὁ βοσκός ὁδηγεῖ τά πρόβατά του στή βοσκή, κατά παρόμοιο τρόπο καί ὁ Θεός γίνεται ὁδηγός καί παιδαγωγός μας. Φροντίζει γιά τίς ἀνάγκες μας, καί ἰδίως γιά τήν πνευματική μας τροφή. Ζητεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἐπιτυχία τοῦ μεγάλου προορισμοῦ, γιά τόν ὁποῖο μᾶς ἔχει τάξει. Καί ἄν ἐμεῖς τόν λησμονοῦμε, αὐτός ποτέ δέν μᾶς λησμονεῖ καί δέν μᾶς ἐγκαταλείπει. Ὤ, πόση ἀγάπη καί πόση εὐγνωμοσύνη τοῦ ὀφείλουμε! (Ἀπό τό βιβλίο: "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας" ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
