Ψαλμός λγ΄ (33) στ.19
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ἐγγύς Κύριος τοῖς συντετριμμένοις τήν καρδίαν καί τούς ταπεινούς τῷ πνεύματι σώσει".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον καί παρά τό πλευρόν ἐκείνων, οἵτινες εἶναι συντετριμμένοι κατά τήν καρδίαν ἀπό τάς θλίψεις, τάς ὁποίας καρτερικῶς ὑπομένουν, καί θά σώσῃ ὅσους ἔχουν τεταπεινωμένον τό φρόνημα ἀπό τήν παιδαγωγίαν τῶν ἀλλεπαλλήλων δεινῶν καί συμφορῶν" (Ἀπό τήν "Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τ.10ος, ἔκδοση "ΣΩΤΗΡ").
ΣΧΟΛΙΟ
Ὅσοι θλίβονται καί πάσχουν καί ὑποφέρουν εἶναι φυσικό νά γίνονται ἀξιοσυμπάθητοι. Οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀγάπης εἶναι τότε κοντά τους. Εἶναι ὅμως ἰδιαιτέρως κοντά τους ὁ Θεός, πού εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀγάπης. Τότε, πού σέ ἔχει πλακώσει ἡ θλίψη καί σέ ἔχει ζαλίσει ἡ συμφορά, τότε ἀκριβῶς στέκει πάνω σου ὁ οὐράνιος Πατέρας. Ἄν ἡ μητέρα σκύβει μέ στοργή πάνω στό ἄρρωστο παιδί της, μέ ἀσύγκριτα περισσότερη στοργή ὁ σπλαγχνικός Θεός παρακολουθεῖ ἐκείνους πού ὑποφέρουν, καί μάλιστα ὅταν δέν ἔχουν καμμιά βοήθεια ἀπό τούς ἀνθρώπωους. Ἡ ὥρα τῆς θλίψεως εἶναι ὥρα εὐλογημένη καί καρποφόρα. Τήν ὥρα αὐτή ἡ ψυχή στρέφεται πρός τό Θεό περισσότερο καί αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη Του. Ἀλλά καί τήν ὥρα αὐτή ὁ Πανάγαθος Θεός δίνει πλουσιώτερη τή χάρη Του στήν πονεμένη ψυχή. Φωτίζει μέ σκέψεις πού κάμμνουν τή θλίψη ἐλαφρότερη, ἐμπνέει ἀποφάσεις γενναῖες, ὁμιλεῖ στήν ψυχή μυστικά λόγια ἐλπίδας, μεταδίδει ἀνδρεία καί θάρρος, φανερώνει ἀκόμη τήν καλύτερη λύση (Ἀπό τό βιβλίο:"Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
