Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 19, 404
Αὐτός πού λυπᾶται ἐπειδή ἀρρώστησε, ὄχι μόνο δέν διορθώνει τήν κατάστασή του, ἀλλά ἐπιδεινώνει ἀκόμη περισσότερο τήν ἀσθένειά του... Αὐτός πού λυπᾶται γιά τό ὅτι ἔχασε χρήματα, δέν ἐπιδιορθώνει τή ζημιά... Μόνο αὐτός πού λυπᾶται γιά τίς ἁμαρτίες του ὠφελεῖται περισσότερο ἀπό τή λύπη του· διότι ἡ λύπη αὐτή κατατρώει καί ἐξαφανίζει τίς ἁμαρτίες.
Ἄς πονέσουμε ἐδῶ, στήν παρούσα ζωή, ψυχικά μέ τή μετάνοια γιά τίς ἁμαρτίες μας, γιά νά μή πονέσουμε ἐκεῖ, στήν ἄλλη ζωή, μέ τήν αἰώνια κόλαση.
